3 tom paruzyjny – wykład IV – str. 101
Oczyszczenie Świątnicy 2300 dni – Dan. 8:10-26
Pyt.: Jaka jest różnica między ofiarą mszy a ofiarą Krzyża?
Odp.: Ofiara mszy jest z natury taką samą [tego samego rodzaju] ofiarą jak złożona na Krzyżu; różni się od niej jedynie sposobem ofiarowania.
Pyt.: Jaki jest rezultat mszy jako ofiary ubłagania [zadośćuczynienia]?
Odp.: Dzięki niej od Boskiego miłosierdzia otrzymujemy: po pierwsze, łaskę skruchy oraz pokuty dla przebaczenia grzechów; i po drugie, złagodzenie doczesnej kary, na jaką zasługuje grzech.
Pyt.: Komu msza przynosi korzyść?
Odp.: Cały kościół, tak żywi jak umarli, odnosi ogólną korzyść z ofiarowania mszy. Szczególnie korzystają z niej: po pierwsze, najwięcej – celebrujący ją kapłan; po drugie, ci, za których jest ona szczególnie składana; i po trzecie, ci, którzy ją wspierają w poświęceniu [tj. wierni, którzy uczestniczą w mszy]”.
To samo źródło podaje: „Ten, który ofiaruje, to kapłan; postrzegalny przedmiot, który jest ofiarowany, nazywamy żertwą; miejsce ofiarowania nazywamy ołtarzem. Te cztery pojęcia – kapłan, żertwa, ołtarz i ofiara – są nierozłączne: każda z nich wymaga pozostałych”.
Dalej, tłumacząc tę ceremonię, mówi o kapłanie:
„Następnie wypowiada tajemnicze słowa konsekracji, adoruje przyklękając i dokonuje podniesienia Świętego Ciała i Świętej Krwi ponad głowę. Na dźwięk dzwonka ludzie oddają cześć klękając i bijąc się w piersi na znak pokuty za swe grzechy. Kapłan błaga, aby Bóg łaskawie przyjął ofiarę”.
Jako ostatnie świadectwo dotyczące tego tematu cytujemy krótki fragment z Kanonów Soboru Trydenckiego:*
Kanon 3. „Jeśliby ktokolwiek powiedział, że msza jest jedynie uwielbiającym i dziękczynnym nabożeństwem albo samym upamiętnieniem ofiary złożonej na krzyżu, a nie [sama w sobie]
* Concil. Trid., Sess. 22. De Sacrificio Missae.