3 tom paruzyjny – wykład X – str. 346
Świadectwo kamiennego świadka i Proroka Bożego, Wielkiej Piramidy w Egipcie
z Egiptu do roku 1 n.e. upłynęło dokładnie 1614 lat. Tymczasem długość linii podłogi „Pierwszego Korytarza Wstępującego” wynosi tylko 1542 cale. Poza tym słowa naszego Pana i proroków przekonują nas zupełnie, że wiek Zakonu i „łaska” dla narodu izraelskiego nie ustała wraz z narodzeniem Jezusa, lecz w roku 36 n.e., trzy i pół roku po Jego śmierci, przy końcu siedemdziesięciu tygodni łaski.* A zatem okres od wyjścia z Egiptu do zupełnej utraty łaski wynosiłby (1614 dodać 36) 1650 lat. Aczkolwiek w pewnym sensie łaska i błogosławieństwa nowej dyspensacji rozpoczęły się od narodzin Jezusa (Łuk. 2:10-14,25-38), to jednak w jakiś sposób Wielka Piramida powinna zaznaczać całą długość okresu, w którym Izrael cieszył się łaską. Odkryliśmy, iż jest to ukazane w sposób niezwykle kunsztowny. Długość granitowego „Korka” dokładnie uzupełnia brakującą liczbę cali. Teraz już rozumiemy, dlaczego „Korek” został tak bezpiecznie umieszczony na swoim miejscu, aby nikomu nie udało się go poruszyć. Wspaniały Mistrz-Budowniczy umieścił go w tym miejscu, abyśmy mogli dzisiaj usłyszeć jego świadectwo potwierdzające Biblię nie tylko w zakresie idei planu Bożego, ale i chronologii.
Mierząc ten korytarz wraz z jego „Korkiem”, powinniśmy traktować go jako teleskop, przedłużony przez wysunięcie „Korka” w taki sposób, że jego górny koniec znajduje się w punkcie poprzedniego położenia jego dolnego końca. Odległość od północnego wejścia do „Wielkiej Galerii” w dół, do dolnego końca granitowego „Korka” wynosi 1470 cali, do której dodajemy długość „Korka”, 179 cali, otrzymując 1649 cali wyobrażających 1649 lat. Różnica jednego roku w stosunku do 1650 lat długości tego okresu według chronologii Biblijnej jest łatwa do wytłumaczenia, gdy pamiętamy, że jeden z końców granitowego „Korka” został w znacznym stopniu wyszczerbiony przez tych, którzy usiłowali go usunąć z jego miejsca w korytarzu.
* Zob. Tom II, Rozdz. VII.