3 tom paruzyjny – wykład X – str. 358
Świadectwo kamiennego świadka i Proroka Bożego, Wielkiej Piramidy w Egipcie
pomieszczeń w Piramidzie Twórca projektu Wielkiej Piramidy (Jahwe) zaznaczył różnicę między naturami, tak jak zostało to opisane w Tomie I, rozdz. X.
„Komnata Królowej” wyobraża doskonałość ludzkości po Wieku Tysiąclecia, gdy wszyscy posłuszni i godni odzyskają moralne podobieństwo do swego Stwórcy. Jej tylna, najbardziej wysunięta na południe ściana, znajduje się w osi pionowej Piramidy. W ten sposób przedstawiona jest nauka, że ludzkość odzyskawszy stan podobieństwa do swego Stwórcy, nie zmieniając swej natury, zbliży się bardzo do natury boskiej, na tyle blisko, na ile jedna natura może się upodobnić do drugiej, której jest odbiciem. To zaś, że wszystkie górne korytarze prowadzą w kierunku tejże osi, dowodzi, iż usiłowaniem całego ludu Bożego jest dążenie do ludzkiej doskonałości, zaś powołani do Kościoła Wieku Ewangelii mają podążać jeszcze dalej, ponad ludzką doskonałość. Oni bowiem, będąc współdziedzicami Chrystusowymi, mają wejść do pełni boskości.
To, że „Komnata Podziemna”, czyli „Przepaść” wyobrażająca ucisk i śmierć, nie leży w całości po tej samej stronie osi pionowej, tak jak „Komnata Królowej” i wiodący do niej korytarz, nie sprzeciwia się zaproponowanej interpretacji, gdyż mówiąc ściśle, nie jest to właściwie część struktury Piramidy. Pomieszczenie to znajduje się pod Piramidą, głęboko poniżej linii podstawy. I tu jednak może się kryć pewna nauka. Pionowa linia stanowiąca przedłużenie tylnej ściany „Przepaści” przeszłaby dokładnie przez tylną ścianę „Przedsionka”. Jest to zgodne z Pismem Świętym ostrzeżenie, że nawet po wejściu do Miejsca Świętego, czyli stanu poświęcenia (po spłodzeniu słowem Prawdy, ożywieniu jej mocą), jest możliwe popełnienie grzechu na śmierć, i to na śmierć wtórą.
Tak więc, jeżeli usytuowanie „Przepaści” względem osi pionowej ma w ogóle znaczenie wiążące się z rozmieszczeniem górnych pomieszczeń Piramidy, to mogłoby ono oznaczać, że wtóra śmierć – wieczne zniszczenie bez nadziei zmiany wyroku – będzie karą nie tylko dla świadomych grzeszników, którzy w ciągu błogosławionego Wieku Tysiąclecia nie będą czynili postępu w drodze do ludzkiej doskonałości, ale i dla poświęconych w ciągu Wieku Ewangelii, którzy świadomie odrzucą posiadaną poprzednio, ofiarowaną im przez Chrystusa szatę przypisanej sprawiedliwości.