3 tom paruzyjny – wykład X – str. 364
Świadectwo kamiennego świadka i Proroka Bożego, Wielkiej Piramidy w Egipcie
spodziewamy się, że szczególny ucisk dla kościoła może przyjść w roku 1910.
Czyż zgodność świadectw kamiennego „Świadka” i Biblii nie jest znamienna? Daty: październik 1874 i październik 1881 są dokładne, natomiast co do roku 1910, pomimo iż nie wynika on z Pisma Świętego, mamy zupełnie rozsądne podstawy, aby spodziewać się, że data ta będzie ważnym przełomem w doświadczaniu i ostatecznej próbie dla Kościoła. Rok 1914 zdaje się być dobrze zdefiniowany jako jej zakończenie, po czym przyjdzie największy ucisk dla świata, w którym może mieć jeszcze udział część „wielkiego ludu”. W związku z tym, pamiętajmy, że ów kres czasu – 1914 rok – może oznaczać nie tylko dopełnienie wyboru, próbę i uwielbienie całego Ciała Chrystusowego, ale i oczyszczenie szerszego ogółu poświęconych wiernych, którym z powodu strachu i słabości ducha nie udało się złożyć Panu przyjemnej ofiary i w mniejszym lub większym stopniu skalali się ideami i metodami działania tego świata. Część z nich jeszcze przed końcem tego okresu wyjdzie zwycięsko z wielkiego ucisku (Obj. 7:14). Wielu spośród nich jest obecnie wiązanych ku spaleniu w obrębie rozmaitych snopów kąkolu. Dopiero wtedy, gdy ogień ucisku ostatecznego zakończenia żniwa spali więzy babilońskiej niewoli, będą oni mogli uciec – zostaną „zachowani, wszakże tak jako przez ogień”. Muszą oni jeszcze ujrzeć całkowitą katastrofę Wielkiego Babilonu i otrzymać pewną miarę jego plag (Obj. 18:4). Owe cztery lata od 1910 do końca 1914 roku, na które wskazuje Wielka Piramida, będą bez wątpienia czasem „próby ognia” dla Kościoła (1Kor. 3:15). Potem nastąpi światowa anarchia, która nie może trwać zbyt długo, bo „gdyby nie były skrócone one dni, nie byłoby zbawione żadne ciało” (Mat. 24:22).
To jednak nie wyczerpuje jeszcze w całości cudownej symboliki Wielkiej Piramidy. Jej zdumiewającą zgodność z Boskim Planem potwierdzają inne jeszcze szczegóły. Można by się spodziewać, że daty dwóch istotnych wydarzeń związanych z końcem obecnego wieku powinny być także w jakiś sposób zaznaczone w okolicach górnego końca „Wielkiej Galerii”, podobnie jak „Studnia” w dolnym jej końcu zaznacza moment śmierci i zmartwychwstania naszego Pana. Chodzi o daty (1) wtórego przyjścia naszego Pana oraz (2) rozpoczęcia żniwa. I w tej sprawie nie będziemy zawiedzeni. Jak widać na diagramie, w szczycie górnego, południowego końca wschodniej ściany „Wielkiej Galerii”, wysoko ponad stopniem,