4 tom paruzyjny – wykład XIV – str. 655

Uwielbienie podnóżka Jahwe

      „I stanie się dnia onego, że nie będzie światłości drogiej, ani ciemności gęstej; lecz będzie dzień jeden, który jest wiadomy Panu, a nie będzie dnia ani nocy; wszakże czasu wieczornego będzie [wyraźne] światło” – Zach. 14:6,7.

      Niektórzy mylą opisany tutaj „dzień” z „dniem pomsty”, który jest dniem „ciemności i mroku” i nie ma w nim światła (Joel 2:2; Sof. 1:15), a tłumacze na ogół najwyraźniej starali się uzgodnić tłumaczenia. Tak jednak nie jest. Dzień, o którym mówi tu Zachariasz, że będzie tylko częściowo jasny, to Dzień Tysiąclecia. Pomimo, że wzejdzie już i będzie w nim świecić Słońce Sprawiedliwości, rozpraszając trujące wyziewy grzechu, przesądu i śmierci, to jednak będzie on tylko częściowo jasny, ponieważ przez cały czas będzie on miał do czynienia z kolejnymi pokoleniami upadłej rasy ludzkiej powstającymi jedno po drugim z grobów na różnych etapach rozwoju i doskonałości. Jakże krzepiące jest jednak zapewnienie, że w owym dniu ponownego postawienia nóg Jahwe na Jego podnóżku nie będzie już więcej „ciemności gęstej”, zaś przy zakończeniu tego dnia, gdy powinno się ściemniać, ludzkość osiągnie dopiero samo południe swego światła „znajomości Pańskiej”, a słońce nigdy już nie zajdzie.

      Wzmianka o rzekach wód żywych płynących z Jeruzalemu w czasie Tysiącletniego Dnia ponownego postawienia nóg Jahwe na Jego podnóżku (Zach. 14:8,9) przypomina nam podobne świadectwa Ezechiela (47:1-12) oraz Jana Objawiciela (Obj. 22:1,2), które posługując się tym samym symbolem żywych wód wypływających spod tronu Tysiącletniego Królestwa, ukazują błogosławieństwa restytucyjne pod postacią „wody żywota”, do której każdy będzie mógł przyjść i pić ją darmo, oraz pod postacią obfitującego w owoce drzewa żywota wiecznego, którego liście będą służyły ku uzdrowieniu wszystkich niedoskonałości pokutujących narodów ziemi.

      O tak! „W on dzień będzie Pan będzie królem nad wszystką ziemią”. Wtedy przyjdzie Jego Królestwo, o które tak długo modlili się Jego wierni. A przy końcu tego dnia Jego wola

poprzednia stronanastępna strona