4 tom paruzyjny – wykład XII – str. 614
Wielkie proroctwo naszego Pana
Jakikolwiek inny duch albo sposób postępowania doprowadziłby z pewnością do zmiany szafarza. Zostało to wyszczególnione przez naszego Pana w następujący sposób:
„A jeśliby [tracąc wiarę] rzekł on [który stał się] zły sługa w sercu swoim: Odwłacza pan mój z przyjściem swoim; i począłby bić spółsługi, a jeść i pić z pijanicami [swych fałszywych nauk]; Przyjdzie pan sługi onego, dnia, którego się nie spodzieje, i godziny, której nie wie; I odłączy go [od służby], a część jego położy z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów” – Mat. 24:48-51.
* * *
Nasz Pan był największym ze wszystkich proroków, podobnie też Jego proroctwo jest najbardziej uderzające ze wszystkich. Proroctwa Mojżesza, Jeremiasza i innych proroków zajmują się głównie zagadnieniem odrzucenia i ponownego zgromadzenia cielesnego Izraela. Proroctwo Izajasza, poza tym, że podejmuje temat cielesnego Izraela, ukazuje także Jezusa Chrystusa, cierpiącego za nasze grzechy i będącego światłem dla pogan, mówi też o otwarciu wszystkich niewidzących oczu ludzkich na „prawdziwe światło”. Daniel przepowiada przyjście i zabicie Mesjasza, pomazanie miejsca najświętszego w dniu Pięćdziesiątnicy, historię pogańskich mocarstw aż do końca ich władzy oraz ustanowienie pod całym niebem Królestwa Mesjasza. Wskazuje on także na prześladowczą władzę małego rogu papiestwa, które miało przez całe wieki wytracać świętych, oraz dni oczekiwania na Królestwo itd. Jednak żaden z proroków, poza naszym Panem, nie podał koniecznych szczegółów czasu „żniwa” łączących się ze znamiennymi wydarzeniami odnotowanymi przez innych proroków.
Proroctwo naszego Pana, podobnie jak słowa innych proroków, jest ukryte za zasłoną języka symboli i przypowieści. Tak w przypadku proroctw, jak i słów naszego Pana miało to jeden wspólny cel – „wszyscy niezbożni nie zrozumieją”, zrozumie tylko uczciwy i wierny lud Boży w słusznym, z Bożego punktu widzenia, czasie i we właściwy sposób.
„Wam dano wiedzieć tajemnicę królestwa Bożego; ale innym w podobieństwach [„przypowieściach”], aby widząc nie widzieli, a słysząc nie rozumieli” – Łuk. 8:10.