4 tom paruzyjny – wykład XII – str. 563

WYKŁAD XII

WIELKIE PROROCTWO NASZEGO PANA
MAT. 24; MAR. 13;
ŁUK. 21:5-36; 17:20-37

WAŻNE ZNACZENIE TEGO PROROCTWA – OKOLICZNOŚCI I TRZY PYTANIA, KTÓRE GO SPROWOKOWAŁY – STRZEŻCIE SIĘ FAŁSZYWYCH CHRYSTUSÓW – PRZEPOWIEDNIA DOTYCZĄCA ZARYSU HISTORII OSIEMNASTU STULECI – OPIS UCISKÓW KOŃCZĄCYCH WIEK ŻYDOWSKI I WIEK EWANGELII POŁĄCZONY W WYPOWIEDZIACH WSZYSTKICH EWANGELISTÓW – OBRZYDLIWOŚĆ SPUSTOSZENIA – UCIEKAJCIE W GÓRY – BRZEMIENNE, ITD. – PRZED ZIMĄ I SABATEM – OTO TU ALBO TAM, NIE WIERZCIE IM – UTRAPIENIE ONYCH DNI – ZAĆMIENIE SŁOŃCA I KSIĘŻYCA JAKO ZNAKI – SPADANIE GWIAZD – WYPEŁNIENIE RÓWNIEŻ SYMBOLICZNE – ZNAMIĘ SYNA CZŁOWIECZEGO – CO UJRZĄ WSZYSTKIE POKOLENIA ZIEMI – DRZEWO FIGOWE – „TEN WIEK” – CZUJCIE! – „JAKO BYŁO ZA DNI NOEGO (…) NIE SPOSTRZEGLI SIĘ” – PAMIĘTAJCIE NA ŻONĘ LOTOWĄ – JEDEN WZIĘTY, DRUGI ZOSTAWIONY – WYBRANI MAJĄ ZOSTAĆ ZGROMADZENI WOKÓŁ PRAWDY – DOM SZATANA MA ZOSTAĆ PODKOPANY – ZAPEWNIENIE POKARMU DOMOWNIKOM WIARY.

      Nasz Pan wygłosił jedno z najbardziej znamiennych proroctw Pisma Świętego, które odnosi się do „Czasu Końca”, czyli końcowego okresu obecnego Wieku Ewangelii. Było ono wypowiedziane przy końcu Jego ziemskiej misji, kiedy Jezus starał się już stopniowo przygotowywać swych uczniów do nastania nowej dyspensacjis, która miała się w pełni rozpocząć po tragedii na Kalwarii. Chciał, by zrozumieli, że nie powinni oczekiwać natychmiastowych zaszczytów i chwały Królestwa, które w myśl Jego obietnic miały stać się udziałem wiernych.
____________________
s – objaśnienia

poprzednia stronanastępna strona