4 tom paruzyjny – wykład XII – str. 598
Wielkie proroctwo naszego Pana
przeznaczony dla innych. To ta właśnie klasa rozpoznała znaki i dowody Jego pierwszego przyjścia, podczas gdy masy nominalnego Izraela nie umiały rozsądzić ZNAMION tych czasów. Bóg zresztą nie życzył sobie, by je umieli rozsądzić i dlatego właśnie wiele cudownych słów żywota zostało wypowiedzianych w przypowieściach i w zagadkach, by widząc widzieli, ale nie ujrzeli oraz słuchem słuchali, ale nie zrozumieli, będąc niegodni światła przeznaczonego wtedy tylko dla wiernych. Tak samo będzie z owym znamieniem, czyli objawem wtórej obecności Pana. Nie będzie ono objawione całej ludzkości, ale zostanie rozpoznane jedynie przez prawdziwych Izraelitów, którzy będą uczciwi, czyli nie będzie w nich zdrady.
Słowo znamię (werset 30) przetłumaczone jest z greckiego semeion i oznacza dowód albo objaw, jak wynika z poniższych przykładów:
„Wieleć i innych cudów uczynił Jezus” – Jan 20:30.
„(…) w Panu, który (…) czynił to, że się działy znamiona i cuda przez ręce ich [Pawła i Barnaby]” – Dz.Ap. 14:3.
„Przetoż języki są za cud (…) niewiernym” – 1Kor. 14:22.
„Jednak znaki Apostoła pokazane są u was we wszelkiej cierpliwości, w znamionach” itd. – 2Kor. 12:12.
A zatem słowa „Ujrzycie znamię Syna Człowieczego” nie oznaczają, że uczniowie Pańscy żyjący w tym czasie ujrzą Go, lecz otrzymają wskazówkę czyli objaw Jego obecności w tym czasie. Znaki wtórej obecności naszego Pana zgodne będą ze świadectwami proroków* i znajdą w nich potwierdzenie, podobnie jak to było w przypadku pierwszego przyjścia (Łuk. 24:44-46).
„Na niebie”. Znamię, czyli dowód Jego parousii, będzie dany na niebie. Nie na tym niebie, w którym przebywa Ojciec i święci aniołowie, lecz na symbolicznym niebie, niebiosach kościelnych, tych samych niebiosach, o których poprzednie wersety mówią, że zostaną poruszone, tak by spadły z nich gwiazdy.
____________________
* Tom II, rozdz. 5, rozdz. 6, rozdz. 7.