4 tom paruzyjny – wykład XII – str. 601
Wielkie proroctwo naszego Pana
jest to skierowany do panien okrzyk o północy, który oddziela mądre od głupich (Mat. 25:6), zaś w rozważanym obecnie proroctwie jest to zgromadzanie „wybranych” spośród wszystkich niewybranych chrześcijan, z czterech stron świata, czyli z każdego zakątka.
Nie powinniśmy się spodziewać, że pojawią się duchowe istoty anielskie ze skrzydłami i unosząc się w powietrzu i dmąc w wielką trąbę będą tu i ówdzie zabierać niektórych świętych. Podobnie jak nie należy się spodziewać, że staniemy się literalnymi rybami i będziemy włożeni do koszy albo literalnymi ziarnami pszenicy i zostaniemy zgromadzeni do rzeczywistego gumna. Aniołami, czyli posłańcami użytymi przez naszego Pana w czasie obecnego zbioru żniwa, będą, jak wierzymy, tacy sami posłańcy, jakich używał on w swej służbie przez cały Wiek Ewangelii – ziemscy słudzy spłodzeni z ducha świętego – „Nowe Stworzenia w Jezusie Chrystusie”.
Wierzymy, że „wielka trąba” to pozaobrazowa „trąba jubileuszowa”, „siódma trąba”, tak samo symboliczna, jak poprzedzające ją sześć (Obj. 11:15-18), z których żadna nigdy nie wydała jakiegokolwiek literalnego dźwięku. Brzmi ona od października 1874 roku i będzie brzmiała do końca Tysiąclecia. Wraz z rozpoczęciem się tego trąbienia zaczęło się „żniwo” oraz żęcie i rozdzielanie, które musi być kontynuowane, aż wszyscy „wybrani”, czyli „pszenica”, zostaną zebrani z obecnych niebios (systemów kościelnych) do Pana. „Aniołami” (posłańcami) są ci, co niosą poselstwo Pańskiego Słowa, którego efektem jest rozdzielanie i gromadzenie wybranych do Pana.
Członkowie wiernego ludu Bożego, który jest obecnie przenoszony z ciemności do dziwnej światłości otrzymując możliwość widzenia i słyszenia rzeczy, których nie widzą i nie słyszą inni, mają przywilej bycia współpracownikami swego Pana jako Jego aniołowie – posłańcy albo słudzy – zarówno w tym, jak i w innych fragmentach pracy przez cały ten Wiek. Przez Jego łaskę orali oni, siali, bronowali i nawadniali, a obecnie ta sama klasa może także żąć z Naczelnym Żniwiarzem.