4 tom paruzyjny – wykład X – str. 481
Proponowane środki zaradcze – społeczne i finansowe
oprócz apostołów.” „A ci, którzy byli rozproszeni, chodzili opowiadając słowo Boże” (Dz.Ap. 8:1,4; 11:19).
Zadaniem ludu Bożego jest więc dalsze świecenie jako światła w pośrodku świata, a nie zamykanie się w zakonach, klasztorach i wspólnotach. Obietnica raju nie zostanie urzeczywistniona poprzez przyłączanie się do takich wspólnot. Pragnienie przystępowania do takich „sprzysiężeń” jest niczym innym, jak tylko częścią powszechnego ducha naszych dni, przeciwko któremu zostaliśmy ostrzeżeni (Izaj. 8:12). „Poddaj się Panu, a oczekuj go”. „Przetoż czujcie, modląc się na każdy czas, abyście byli godni ujść tego wszystkiego, co się dziać ma, i stanąć przed Synem człowieczym” – Łuk. 21:36.
ANARCHIA JAKO ŚRODEK ZARADCZY
Anarchiści żądają wolności wykraczającej poza granice prawa. Najwidoczniej doszli oni do wniosku, że zawiodły wszystkie sposoby współpracy między ludźmi i dlatego proponują zniesienie wszelkich ograniczeń. Anarchia jest więc dokładnym przeciwieństwem komunizmu, chociaż niektórzy je mylą. Podczas gdy komunizm dąży do zniszczenia wszelkich przejawów indywidualizmu oraz pragnie zmusić cały świat do dzielenia wspólnego losu, to anarchia chce obalić wszelkie prawa i ograniczenia społeczne tak, by każdy mógł czynić to, co mu się podoba. Na ile da się stwierdzić, anarchia jest ideologią wyłącznie destruktywną i nie zawiera żadnych cech konstruktywnych. Jej zwolennicy uważają prawdopodobnie, że zniszczenie świata jest wystarczająco wielkim zadaniem na obecny czas i trzeba pozwolić przyszłości, by sama stoczyła walkę w zakresie odbudowy.
Poniższe fragmenty szesnastostronicowej broszury, opublikowanej przez londyńskich anarchistów i rozpowszechnianej w czasie ich wielkiego pochodu pierwszomajowego, dają wyobrażenie o ich dzikich i desperackich ideach.
„Przekonanie, że musi być jakiś rząd i że trzeba mu się podporządkować, leży u podłoża wszystkich naszych nieszczęść. Jako rozwiązanie tego problemu proponujemy walkę na śmierć i życie przeciwko wszystkich rządom – rządom rzeczywistym, tak jak funkcjonują one w ramach państwa, oraz rządom doktrynalnym, będącym skutkiem wielowiekowej ciemnoty i uprzedzeń, jak choćby religia, patriotyzm, posłuszeństwo prawu,