4 tom paruzyjny – wykład VIII – str. 409
Wołania Żeńców
poprzedniego systemu (z monetarnymi prawami dla srebra) się nie powiedzie, to przewaga złota w Azji i Południowej Ameryce będzie w dalszym ciągu przyczyniała się do ograbiania rolników (Ameryki i Europy) z owoców ich ciężkiej pracy. Oby pańska elekcja mogła zapobiec poważnym problemom rolniczym i społecznym, jakie obecnie zagrażają Europie.”
Nowojorski World z 24 września 1896 roku opublikował następujące słowa księcia Bismarcka skierowane do pana von Kardorfa, przywódcy Wolnej Partii Konserwatywnej w niemieckim Reichstagu:
„Jestem zbyt stary, by wracać do szkoły i poznawać zagadnienia monetarne, przyznaję jednak, że chociaż w roku 1873 działałem na podstawie najlepszych, wedle mego rozeznania, dorad, to jednak moje działanie było zbyt pośpieszne w obliczu skutków, jakie wywołało.
Klasa, której nie wolno nam do siebie zrazić, to klasa chłopska. Jeśli rolnicy są przekonani i zapewniają Pana o tym, że są przekonani, iż trudną sytuację w rolnictwie należy wiązać z owymi zmianami monetarnymi, to nasz rząd będzie musiał zrewidować swoje stanowisko w tej sprawie.”
Do obecnego skrajnego spadku cen srebra i produktów sprzedawanych na bazie srebra doszło w sposób stopniowy. Były ku temu dwie przyczyny. (1) Wymagało to czasu i spekulacji, by doprowadzić do spadku ceny srebra – towaru, który ciągle cieszy się ogromnym popytem w krajach, gdzie mieszka przeszło połowa populacji całego świata. (2) Właściciele kopalni srebra oraz inni ludzie, których bezpośrednio dotknęło to zagadnienie, łącznie z politykami przewidującymi niekorzystne zjawiska, tak intensywnie obstawali przy swoich argumentach w Kongresie Stanów Zjednoczonych, że podjęte zostały pewne doraźne środki, jak „Ustawa o przywróceniu monet” z 1878 roku oraz „Ustawa o zakupie srebra” z roku 1890. Ustawy te okazały się jednak niewykonalne. Srebro musi być pieniądzem na pełnych i takich samych prawach co złoto w funkcji środka płatniczego albo musi być uznawane za towar kupiecki, podobnie jak diamenty, pszenica itp., podlegający fluktuacjom wynikającym z działania prawa podaży i popytu. Gdy tylko w roku 1893 ostatnia z tych doraźnych ustaw została wycofana, natychmiast nastąpił spadek cen srebra do połowy ceny złota,