4 tom paruzyjny – wykład I – str. 17
Dzień pomsty
Reszta, czyli niewielka liczba usprawiedliwionych, poświęconych i wiernych, którzy przystąpili do Chrystusa z żywą wiarą i którzy, jako „latorośle”, trwają w Chrystusie, prawdziwym krzewie winnym, tworzy prawdziwy Izrael Boży – są oni prawdziwymi Izraelitami, w których nie ma zdrady.
Symboliczny Edom z Proroctwa Izajasza odpowiada symbolicznemu Babilonowi z Objawienia oraz proroctw: Izajasza, Jeremiasza i Ezechiela. W taki sposób Pan określa i opisuje ów wielki system, któremu ludzie przypisali mylącą nazwę – chrześcijaństwo, czyli Królestwo Chrystusa. Jeśli cała ziemia Edomu wyobraża całe „chrześcijaństwo”, to jej stolica, Bosra, wyobraża klerykalizm, główną cytadelę chrześcijaństwa. Prorok przedstawia Pana, który jako zwycięski wojownik dokonuje wielkiego pogromu w Edomie, a zwłaszcza w Bosra. Nazwa „Bosra” tłumaczy się na „owczarnia”. Bosra wciąż jeszcze słynie z kóz, a o rzezi dnia pomsty jest napisane, że będzie dotyczyła „baranków i kozłów” (Izaj. 34:6). Kozły oznaczają to samo co „kąkol”, zaś baranki wyobrażałyby świętych okresu ucisku (Obj. 7:14; 1Kor. 3:1), którzy zlekceważyli udzieloną im sposobność i nie pobiegli tak, by mogli otrzymać nagrodę wysokiego powołania. Choć Pan ich nie odrzucił, to jednak nie zostali uznani za godnych ujścia z ucisku, tak jak dojrzałe „owce” – powołani, wybrani i wierni.
Odpowiedź na pytanie proroka: „Któż to jest Ten, który przybywa z Edomu, z Bosry idzie w szatach szkarłatnych” brzmiała: „To Ja jestem tym, który mówi sprawiedliwie, potężny w wybawianiu” [Izaj. 63:1 BT]. Jest to ten sam „potężny”, którego opisuje Objawiciel (Obj. 19:11-16), „Król królów i Pan panów”, Pomazaniec Jahwe, nasz błogosławiony Odkupiciel i Pan, Jezus.
Chcąc uzyskać dla nas więcej informacji, prorok wypytuje dalej: „Przeczże jest czerwone odzienie twoje? a szaty twoje