5 tom paruzyjny – wykład XV – str. 466
„Okup za wszystkich” – jedyna podstawa pojednania
i od chwały mocy jego”. Kiedy to zagadnienie zostanie zrozumiane we właściwy sposób, żadna logicznie rozumująca osoba nie może już więcej wątpić w to, że zapłacenie kary za grzech odbiera człowiekowi wszystko, co posiada i nie pozostawia niczego, przez co mógłby cierpieć lub czym mógłby się cieszyć. Z drugiej strony, im dłużej studiujemy tę sprawę z takiego punktu widzenia, tym jaśniej widzimy powagę sytuacji, w jaką była uwikłana ludzkość pod Boskim wyrokiem; tym więcej doceniamy również konieczność okupu. Zrozumienie tego elementu pokaże nam również, że kiedy nasz Pan stał się naszym Odkupicielem, kiedy oddał samego siebie jako cenę okupu za nas, oznaczało to dla Niego to samo, co pierwotna kara oznaczałaby dla nas, mianowicie, że „człowiek Chrystus Jezus” ucierpiał od śmierci za nas w najbardziej absolutnym znaczeniu wyrażenia „wieczne zatracenie”. Dlatego nie znamy już więcej Chrystusa według ciała. Ciało, ludzka natura, zostało oddane jako cena okupu za nas i fakt, że Pan nie wziął go z powrotem, jest dla nas gwarancją, że wszystkie błogosławione następstwa tego okupu są dostępne dla całej ludzkości na warunkach Nowego Przymierza – że cała doskonałość i prawa należące do naszego Pana zostały oddane w zamian za podobne prawa Adama, utracone na skutek nieposłuszeństwa oraz że mają one być dane wszystkim, którzy przyjmą je na Boskich warunkach, w „czasie naprawienia wszystkich rzeczy, co był przepowiedział Bóg przez usta wszystkich świętych swoich proroków od wieków” (Dz.Ap. 3:19-21).
„KTÓRY CHCE, ABY WSZYSCY LUDZIE BYLI ZBAWIENI”
„Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni, i ku znajomości prawdy przyszli” – 1Tym. 2:4.
Na drodze niektórych osób staje inne jeszcze niebezpieczeństwo fałszywego rozumowania związanego z tym zagadnieniem. Wielu spośród tych, którzy niegdyś uwierzyli, bez biblijnych podstaw, świadectwu ludzi mówiącemu, że zapłatą za grzech są wieczne męki i że te wieczne męki dotkną wszystkich