5 tom paruzyjny – wykład XV – str. 480
„Okup za wszystkich” – jedyna podstawa pojednania
a przy jego końcu wszystkie „owce” zostaną przyjęte do Ojcowskiej łaski – wiecznego życia, a nieposłuszne „kozły”, ze swoim przywódcą, Szatanem na czele i ze wszystkimi złoczyńcami, zostaną ukarani „wiecznym zatraceniem„, wiecznym odcięciem od życia – którego symbolem jest jezioro ognia i siarki – wtórą śmiercią.
Pismo Święte uczy, że ten sąd wielkiego tysiącletniego Dnia Sądu będzie się odbywał przed wielkim białym tronem czystości i sprawiedliwości; ci, którzy przez ten czas zachowywali i rozwijali ducha Niebiańskiego Ojca, ducha miłości, ku doskonałości, decyzją Sędziego zostaną uznani za lud Pański i otrzymają „królestwo [ziemskie królestwo] zgotowane [im] od założenia świata”. Inni, którzy w tych korzystnych warunkach nie zdołają w zupełnym stopniu rozwinąć ducha miłości jako swojego charakteru na podobieństwo Pana, będą uznani za Pańskich przeciwników i wraz z Szatanem zostaną zniszczeni (por. Obj. 20:9-13).
OKUP – ZASTĘPSTWO
Doktryna zastępstwa, jasno pokazana w Piśmie Świętym i przez całe wieki ciesząca się poparciem ze strony chrześcijan, teraz chwieje się, ponieważ dzięki wyrozumieniu jaśniejszemu niż w przeszłości, ogólnie dostrzega się, że jeżeli zapłatą za grzech są wieczne męki i jeżeli nasz Pan, Jezus, był naszym zastępstwem w zapłaceniu tej kary, oznaczałoby to, że jako taki musi cierpieć wieczne tortury, ponieważ inaczej my nie bylibyśmy wolni od grzechu. Rozumowanie to jest logiczne, a trudność polega na błędnym założeniu. Wieczne męki nie są zapłatą za grzech – nie są karą przeciwko człowiekowi. Niemniej jednak w wielu umysłach stanowi to uprzedzenie przeciwko myśli o zastępstwie, nawet jeżeli jasne jest, że zapłatę za grzech stanowi śmierć oraz że nasz Pan mógł być i był zastępstwem człowieka w śmierci, cierpiąc dokładnie tak, jak miał cierpieć człowiek, w najzupełniej pewnym