5 tom paruzyjny – wykład VII – str. 154

Pośrednik Pojednania – „Syn Człowieczy”

które pochodziły z ust jego” – Łuk. 4:22. Inni stwierdzali: „Nigdy tak nie mówił człowiek, jako ten człowiek” – Jan 7:46. Piłat wzdragał się wydać na śmierć najszlachetniejszego Żyda, jakiego kiedykolwiek spotkał, próbował ostatecznego środka, aby uspokoić rozzłoszczony tłum, gdyż zdawał sobie sprawę, że stoją za tym nauczeni w Piśmie i faryzeusze, zawistni i zazdrośni o popularność naszego Pana. Na koniec Piłat wezwał Jezusa przed tych, którzy Go oskarżali, sądząc zapewne, iż spojrzenie na Jego szlachetne rysy powstrzyma ich złość i nienawiść. Przedstawiając Go, Piłat zawołał: „Oto człowiek!”, używając akcentowanych słów, których nie ma w angielskim [ani polskim – przyp. tłum.] przekładzie; musielibyśmy dodać wyraz: „Oto szczególny człowiek!”, jak gdyby Piłat powiedział: „Żądacie, abym ukrzyżował nie tylko szczególnego Żyda, przewyższajacego wszystkich Żydów, ale także szczególnego człowieka, przewyższającego wszystkich innych ludzi”. To właśnie o człowieczeństwie naszego Pana Jan napisał: „Logos ciałem się stało (…) i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy” – Jan 1:14; 19:5.

      W związku z tym przypomnijmy często cytowaną i dobrze znaną pochwałę „Syna Człowieczego” oraz Jego nauk, której autorem jest sławny Francuz, Rousseau:

      „Jakąż marnością są książki filozofów z całą swoją okazałością w porównaniu z Ewangeliami! Czy możliwe, aby tak proste, a zarazem wzniosłe pisma były dziełem człowieka? Czy ten, którego one opisują, może być jedynie człowiekiem? Czy w Jego charakterze możemy się dopatrzyć entuzjasty albo ambitnego sekciarza? Jakąż słodycz i czystość widzimy w Jego postępowaniu, jakiż wdzięk w Jego nauce! Jakże wzniosłe są Jego myśli i jaka głęboka mądrość w Jego słowach! Jaka błyskotliwość umysłu, delikatność i takt w Jego odpowiedziach! Jakie wielkie panowanie nad uczuciami! Gdzie znaleźć człowieka, gdzie znaleźć mędrca, który wiedziałby, jak żyć, cierpieć i umrzeć bez słabości, bez zwracania na siebie uwagi? Moi przyjaciele, ludzie nie zachowują się w taki sposób;

poprzednia stronanastępna strona