5 tom paruzyjny – wykład XI – str. 299
Święty Duch pojednania – rozpatrzenie przypuszczalnych zastrzeżeń
oznacza czas dokonany. Goodwin’s Greek Grammar (Gramatyka Grecka Goodwina), 1588, 1288.
Poniższe tłumaczenie pierwszego cytatu jest więc poprawne: „Wszelki duch, który wyznaje, iż Jezus Chrystus w ciele przyszedł, z Boga jest.”
(2) Wyraz erchomenon w drugim wersecie to biernik liczby pojedynczej rodzaju męskiego imiesłowu czasu teraźniejszego, czasownika erchomai i podlega takim samym regułom składni, jak słowo omówione powyżej. Jego związek z eiselthon poprzez homologountes oraz kontekst uzasadniają jego przekład na czas przeszły. Ibid., 1289.
Dlatego więc prawidłowe tłumaczenie drugiego cytatu jest następujące: „Gdyż wiele zwodzicieli wyszło na świat, którzy nie wyznawają, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele.”
Uważamy, że żaden znawca greki nie będzie nigdy podważał tych definicji, nawet gdyby uważał, że wtóre przyjście naszego Pana oznacza przyjście w ciele i wolałby konstrukcje potwierdzające jego poglądy.
Na koniec zauważamy, że wyznanie, iż Chrystus po raz pierwszy przyszedł w ciele, jest podstawą prawidłowej wiary w okup, zaś zaprzeczanie temu faktowi oznacza zaprzeczanie okupowi (ponieważ w takim przypadku Pan nie mógłby zapłacić równoważnej ceny za człowieka); tak więc wszyscy, którzy wierzą, że Chrystus po zmartwychwstaniu nadal jest człowiekiem i że przyjdzie po raz drugi jako człowiek, zaprzeczają okupowi – jeżeli bowiem nasz Pan nadal jest człowiekiem, to albo nie złożył swego człowieczeństwa na ofiarę, albo złożył je na trzy dni, a potem odebrał z powrotem – odebrał cenę okupową, unieważniając w ten sposób wykupienie. Wykupienie było jednak ostateczne; człowieczeństwo naszego Pana nigdy nie zostało Mu przywrócone: Bóg nader Go wywyższył, dając Mu imię i naturę daleko przewyższające aniołów, księstwa i moce – imię będące ponad wszelkie imię, jakie się nazywa (z wyjątkiem Ojca). Nie jest On już człowiekiem, ani też pod żadnym względem nie jest podobny do nas: jeżeli będziemy wierni, to zostaniemy „przemienieni”, uczynieni podobni Jemu i „ujrzymy go tak, jako jest” (1Jana 3:2).