5 tom paruzyjny – wykład XII – str. 311
Przedmiot pojednania – człowiek
słowa również są niewidzialne, lecz potężne; życie, choć najważniejsze i wszechobecne, jest mocą niewidzialną, podobnie jak elektryczność: dlatego właśnie słowo „duch” znajduje zastosowanie w odniesieniu do tych wszystkich mocy. W rezultacie Pismo Święte mówi o duchu naszego umysłu, o niewidzialnej mocy umysłu; o duchu człowieka, o mocy ludzkiego rozumu i woli; o duchu życia, o mocy życia, ożywiającej nasze ciała oraz całe stworzenie; o duchu Bożym, o mocy, czyli wpływie wywieranym przez Boga tak na obiekty ożywione, jak i nieożywione; o duchu mądrości, o mądrym umyśle; o duchu miłości, umyśle, czyli usposobieniu rządzonym przez miłość; o duchu złości i nienawiści, umyśle, czyli usposobieniu, kierowanym złością; o duchu Prawdy, mocy, czyli wpływie wywieranym przez Prawdę; o duchu świata, o mocy, czyli wpływie wywieranym przez świat. Podobnie istoty niebiańskie określane są jako duchowe, posiadające moc, inteligencję itd. Słowo to odnosi się nie tylko do Boga Ojca, o którym nasz Pan, Jezus, powiedział: „Bóg jest Duchem”, lecz także do naszego zmartwychwstałego Pana, ponieważ Pismo mówi o Nim: „Aleć Pan jest tym Duchem”. Stosuje się ono również do aniołów i do Kościoła, który otrzymał zapewnienie, że w pierwszym zmartwychwstaniu każdy zwycięzca otrzyma ciało duchowe. Pismo Święte używa także tego słowa w odniesieniu do Szatana i jego współpracowników, istot duchowych, niewidzialnych, lecz potężnych.
DUCH W ODNIESIENIU DO NOWEJ NATURY
W NOWYM TESTAMENCIE
W związku z użyciem słowa duch w kontekście związanym z człowiekiem, zaznaczamy:
(1) Słowa „duch” oraz „duchowy” w Nowym Testamencie często są używane w odniesienu do: (a) woli, szczególnie zaś do nowego umysłu „świętych”, spłodzonych ze Słowa i Ducha Bożego. „Nowe Stworzenia w Chrystusie” powołane są do zmiany natury z ludzkiej na duchową i jeżeli będą wierne, otrzymają obiecane im (b) duchowe ciała, podobne do ciała zmartwychwstałego Chrystusa i do chwalebnej osoby Niebiańskiego Ojca.