5 tom paruzyjny – wykład XII – str. 338
Przedmiot pojednania – człowiek
Apostoł nauczył się prawidłowo oceniać obecne istnienie, niewiele warte w porównaniu z przyszłym życiem, obiecanym w zmartwychwstaniu. Nie uważał go za „drogie”, cenne w tym sensie, by przywiązywać do niego większą wagę niż do Pana i do Pańskiej łaski oraz do możliwości służenia sprawie Pańskiej. Pragnął oddać wszystko, nawet samego siebie, w służbie Mistrzowi, w nadziei osiągnięcia pierwszego zmartwychwstania, o czym jasno nam pisze w Liście do Filipian 3:8-11.
„Mężowie! widzę ja, iż z ukrzywdzeniem i z wielką szkodą nie tylko towarów i okrętu, ale też i dusz [psyche – dusze, istoty (Biblia angielska: życie – przyp. tłum.)] naszych będzie to żeglowanie” – Dz.Ap. 27:10.
„Nie zginie z was żadna dusza [psyche – dusza, istota (Biblia angielska: życie – przyp. tłum.)]” – Dz.Ap. 27:22.
„Zostałem ja sam, i szukają duszy [psyche – dusza, istota (Biblia angielska: życie – przyp. tłum.)] mojej” – Rzym. 11:3.
„Którzy za duszę [psyche – dusza, istota (Biblia angielska: życie – przyp. tłum.)] moją swojej własnej szyi nadstawiali” – Rzym. 16:4.
„Boć dla dzieła Chrystusowego bliskim był śmierci, odważywszy zdrowie [psyche – dusza, istota (Biblia angielska: życie – przyp. tłum.)] swoje, aby dopełnił tego, czego nie dostawało w usłudze waszej przeciwko mnie” – Filip. 2:30.
„On duszę [psyche – dusza, istota (Biblia angielska: życie – przyp. tłum.)] swoją za nas położył [„wylał na śmierć duszę swoją” „położywszy ofiarą za grzech duszę swą”]; i myśmy powinni kłaść dusze za braci [psyche – dusza, istota (Biblia angielska: życie – przyp. tłum.)]” – 1Jana 3:16.
„I pozdychała w morzu trzecia część rzeczy stworzonych, które miały duszę [psyche – dusza, istota (Biblia angielska: życie – przyp. tłum.)]” – Obj. 8:9.
„Nie umiłowali duszy [psyche – dusza, istota (Biblia angielska: życie – przyp. tłum.)] swojej aż do śmierci” – Obj. 12:11.
Jeżeli nasze umysły pojmą właściwie zagadnienie duszy i jeżeli zrozumiemy, jak słowa neh-phesh i psyche były używane przez natchnionych autorów w Piśmie Świętym, znika cała tajemnica zawarta dotychczas w niezrozumiałych słowach dusza i duch, które oznaczały coś nieokreślonego, niezrozumiałego i niemożliwego do opisania nie tylko dla ludzi prostych, ale również dla osób wykształconych.
Nikt nie powinien jednak rozumieć, że ciało jest duszą; byłby to błąd, na co wskazują słowa naszego Pana: „Bóg może i duszę, i ciało zatracić”. Z drugiej strony – dusza, istota obdarzona czuciem,