5 tom paruzyjny – wykład XII – str. 380
Przedmiot pojednania – człowiek
do Wieku Tysiąclecia, który jest „dniem sądu” dla świata, podczas gdy Wiek Ewangelii jest dniem sądu dla Kościoła.
„A śmierć i piekło [hades, niepamięć] wrzucone są w jezioro ogniste. Tać jest wtóra śmierć” – Obj. 20:14.
Dla wszystkich, którzy próbują interpretować hades jako miejsce wiecznych tortur, werset ten stanowić musi nie lada kłopot, ale spojrzenie nań we właściwy sposób wykazuje całą jego logikę i harmonię! Jezioro ogniste (gehenna) przedstawia całkowite zniszczenie, wtórą śmierć, która ostatecznie zniszczy wszystkie złe rzeczy. „Śmierć i hades„, przedstawione tutaj jako zniszczone we wtórej śmierci, są tą samą śmiercią i piekłem, jakie opisaliśmy powyżej w związku z wersetem 13. Obecny stan przekleństwa, skutek Adamowego przestępstwa, określony jest tutaj jako „śmierć i hades” – umieranie tych, którzy są teraz nazywani żywymi i sen w nicości tych, którzy są całkowicie umarli.
Podobnie, jak werset 13 mówi, że wszyscy ludzie zostaną we właściwym czasie wyprowadzeni z tego stanu na sąd, tak werset 14 uczy, że śmierć Adamowa i sen w niepamięci nie będą już istniały po Wieku Tysiąclecia; wyjaśnia on, dlaczego: ponieważ zostaną włączone w stan wtórej śmierci i przezeń pochłonięte. W przyszłości nikt nie będzie umierał za grzech Adama; czynnik ten nie będzie brany pod uwagę w przyszłej próbie. Jedyną śmiercią będzie wtedy wtóra śmierć, która obejmie jedynie grzesznika, który popełni dany grzech, a nie jego rodziców czy też dzieci. W owym dniu ten, kto umrze, umrze za swoje grzechy. „Dusza, która grzeszy, ta umrze.” Chociaż ludzie tacy będą posiadali słabości Adamowej natury, z których nigdy się nie podźwigną, gdyż odrzucą środki i możliwości dostępne dla nich podczas Wieku Tysiąclecia dzięki Pośrednikowi Nowego Przymierza, to jednak pod Nowym Przymierzem te odziedziczone słabości nie będą brane pod uwagę, gdyż zostały zrównoważone przez ofiarę ich Odkupiciela. Dlatego od chwili dania tej pełnej możliwości Wieku Tysiąclecia wszystkim jednostkom, pomimo że Adamowe słabości i niedoskonałości nadal będą na nich ciążyły,