5 tom paruzyjny – wykład XII – str. 381
Przedmiot pojednania – człowiek
ich śmierć nie będzie liczona jako udział w śmierci Adamowej, lecz jako udział we wtórej śmierci – z powodu tego, że brak postępu będzie rezultatem ich własnej woli, a nie przestępstwa Adama czy też odziedziczonych przez nich Adamowych słabości.
Przeanalizowaliśmy każdy werset Pisma Świętego, w którym zostały użyte słowa szeol i hades; upewniliśmy się, że to dusze ludzkie w momencie śmierci wchodzą w ten stan; wiemy, że jest to stan, warunki, a nie miejsce, chociaż niekiedy jest on określany w przenośni jako miejsce, więzienie, z którego wszyscy więźniowie wyjdą o poranku zmartwychwstania. Obrazowo stan ten jest przedstawiany jako ciemność i cisza; jak czytamy, nie ma tam żadnej umiejętności ani myśli, ani mądrości, ani pracy, ani przeklinania Boga, ani chwalenia Go ze strony tych, którzy znajdują się w tym stanie czy też warunkach niepamięci. Ich jedyną nadzieją jest Pan – nadzieją na to, że odkupiwszy ich dusze (istoty) ze zniszczenia poprzez ofiarę własnej duszy, w słusznym czasie wybawi ich, przywoła ich z nicości, dając im ciała zgodnie ze swoim upodobaniem; przywoła ich do warunków daleko bardziej sprzyjających niż obecnie, kiedy Jego gniew i przekleństwo przeminą i rozpocznie się tysiącletni okres błogosławieństw.
Nie należy się dziwić, że tłumacze Powszechnego Przekładu Pisma Świętego, jak również większość komentatorów, znajdując się pod wpływem błędnych poglądów dotyczących natury człowieka, a także czasu i miejsca jego nagrody i kary, nie rozumiejąc jego stanu w tymczasowym okresie śmierci, przełożyli i skomentowali pewne fragmenty Pisma Świętego zgodnie ze swoimi fałszywymi przekonaniami, które do pewnego stopnia są kamieniami obrażenia dla poszukujących Prawdy. Dlatego właściwą rzeczą jest zastanowienie się nad tymi kamieniami i usunięcie ich z naszej ścieżki; niemniej jednak nie możemy przerywać rozważania naszego głównego przedmiotu i dlatego zbadamy te zagadnienia, wraz z innymi popularnymi fałszywymi koncepcjami, w następnym tomie Wykładów Pisma Świętego.