Powrót naszego Pana – str. 64
zanim został wyniesiony do chwały. One nie wskazują tego, iż on nie miał wiedzieć o tym czasie, gdy wstąpił do chwały. Musimy przyjść do wniosku, że on wiedział o tym czasie z chwilą, gdy wstąpił do nieba. Wszelka moc na niebie i na ziemi była mu dana, tak jak powiedział, po swoim zmartwychwstaniu. Dlaczego on miałby napominać swoich naśladowców do czuwania jeśliby wiedział, że pewne znaki miały być im dane w czasie się jego ukazania, po czym mogliby poznać jego obecność?
Pismo Święte wykazuje, że ukazanie się naszego Pana najpierw miało być rozeznane tylko przez tych, którzy uważnie czuwali według Słowa Bożego. On powiedział: „Oto idę jako złodziej” – w nocy. Złodziej przychodzi po cichu, powoli, po kryjomu. Odnośnie czasu jego przyjścia Św. Paweł napisał do tych, którzy mieli czuwać: „A o czasach i o chwilach, bracia! nie potrzebujecie, aby wam pisano, albowiem sami dostatecznie wiecie, iż on dzień Pański jako złodziej w nocy, tak przyjdzie. Bo gdy mówić będą: Pokój i bezpieczeństwo! tedy na nich nagle zginienie przyjdzie, jako ból na niewiastę brzemienną, a nie ujdą. Lecz wy, bracia! nie jesteście w ciemności, aby was on dzień jako złodziej zachwycił” (1 Tes. 5:1-4). Tak jak dotąd zostało wykazane, iż wtóra obecność naszego Pana datuje się od 1874 r. Obecnie pragniemy podać w streszczeniu dowody potwierdzające ze spełnionego się proroctwa — proroctwa, które się wypełniło od roku 1914, a to jest widoczne dla każdego czytającego, które potwierdzająco wykazuje obecność Pańską w tym czasie.
Uczniowie naszego Pana, wyglądając jego powrotu jako największego wypadku w historii, ponieważ to miało naznaczyć ustanowienie jego królestwa, krótko po jego powrocie, wstawili mu to pytanie: „Powiedz nam, kiedy się to stanie, i co za znak (dowód) przyjścia twego i dokonania świata?” – Mat. 24:3.