5 tom paruzyjny – wykład XIII – str. 386
Nadzieje żywota wiecznego i nieśmiertelności zapewnione przez Pojednanie
w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rzym. 6:23). Mówią o tym jasno poniższe wersety:
„Kto ma Syna, ma żywot [prawo, przywilej życia – Boski dar]; kto nie ma Syna Bożego, nie ma żywota” – Jan 3:36; 1Jana 5:12.
Nikt nie może uzyskać życia wiecznego inaczej niż przez Chrystusa Odkupiciela i postanowionego Dawcę życia; zaś Prawda, która daje nam przywilej okazania wiary oraz posłuszeństwa i w ten sposób „chwycenia się żywota wiecznego”, nazywana jest „wodą żywota” i „chlebem żywota” (Jan 4:14; 6:40,50).
Owo wieczne życie będzie dane jedynie tym, którzy dowiedziawszy się o nim i o warunkach, na jakich zostanie ono dane jako dar, będą się o nie starali, żyjąc zgodnie z duchem świątobliwości. Tacy będą żęli żywot wieczny jako dar, nagrodę (Rzym. 6:23; Gal. 6:8).
Aby zdobyć to wieczne życie, musimy stać się Pańskimi „owcami” i postępować za głosem i wskazówkami Pasterza (Jan 10:26-28; 17:2,3).
Nikt nie będzie zmuszany do przyjęcia daru żywota wiecznego. Wręcz przeciwnie: wszyscy, którzy go otrzymają, będą musieli go pragnąć, szukać i „uchwycić się go” (1Tym. 6:12,19).
Teraz więc Bóg daje nam raczej nadzieję niż rzeczywiste życie: nadzieję, że w końcu je osiągniemy, ponieważ Bóg zapewnił sposób, dzięki któremu może być sprawiedliwy, a jednocześnie usprawiedliwić wszystkich, którzy prawdziwie uwierzą i przyjmą Chrystusa.
Z łaski Bożej nasz Pan, Jezus, nie tylko kupił nas, składając swoje życie w ofierze za nasze, lecz również stał się naszym Najwyższym Kapłanem i jako taki jest On obecnie „wszystkim sobie posłusznym przyczyną [źródłem] zbawienia wiecznego” (Hebr. 5:9). „A tać jest obietnica, którą on nam obiecał, to jest, żywot on wieczny” – 1Jana 2:25.
„A toć jest świadectwo, iż nam Bóg dał żywot wieczny [teraz przez wiarę i nadzieję, a potem rzeczywiste życie, „gdy się Chrystus on żywot nasz, pokaże”]; a ten żywot jest w Synu jego. Kto ma Syna, ma żywot; kto nie ma Syna Bożego, nie ma [doskonałego] żywota” – 1Jana 5:11,12.