5 tom paruzyjny – wykład XIII – str. 404
Nadzieje żywota wiecznego i nieśmiertelności zapewnione przez Pojednanie
żywot wieczny”, zostanie przakazany wszystkim, co do których Odkupiciel przekona się, że chcą przyjąć to życie na jedynych warunkach, na jakich może ono być błogosławieństwem; jednocześnie niegodni poddani będą podlegać sprawiedliwej karze, zawsze wyznaczanej przez wielkiego sędziego wszystkich, mianowicie:
„Zapłatą za grzech jest śmierć” – Rzym. 6:23.
„Dusza, która grzeszy, ta umrze” – Ezech. 18:4,20.
„Kto nie wierzy Synowi, nie ogląda żywota, lecz gniew Boży [przekleństwo, śmierć] zostaje nad nim” – Jan 3:36.
W ten sposób dochodzimy do wniosku, że w odniesieniu do tego, jak i wielu innych zagadnień, filozofia Słowa Bożego jest głębsza, jaśniejsza, a także daleko bardziej logiczna niż pogańskie systemy i teorie. Chwała niech będzie Bogu za Jego Słowo Prawdy i za serca pragnące je przyjąć jako objawienie mądrości i mocy Bożej!
Ktoś, kto jeszcze wątpi, mógłby zawołać: W jaki sposób Bóg może odtworzyć w zmartwychwstaniu miliony ludzi żyjących na ziemi, tak aby każdy rozpoznał siebie i skorzystał z zapamiętanych doświadczeń obecnego życia? Odpowiadamy, że za pomocą cylindra fonograficznego nawet człowiek jest w stanie utrwalić swoje własne słowa i odtworzyć je; tym bardziej nasz Stwórca może więc przywrócić całemu rodzajowi ludzkiemu organizmy o takich mózgach, które będą w stanie dokładnie odtworzyć każde uczucie, myśl i doświadczenie. Dawid mówi o mocy Bożej w słowach, które możemy odczytać jako proroctwo dotyczące zmartwychwstania lub też jako refleksję na temat pierwszych narodzin. Dawid powiada:
„Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim. (…) Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w głębiach ziemi. Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane [stopniowo] były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było” – Psalm 139:14-16.