Powrót naszego Pana – str. 69
Słowo „czas” użyte w Piśmie Św. odnosi się do roku, albo symbolicznego albo literalnego. Symboliczny czas liczy się według roku księżycowego o 360 dniach (zobacz B-93). Regułą w liczeniu symbolicznego czasu jest dzień za rok (4Moj. 14:33,34; B-95). Kiedy jeden czas trwa 360 lat, to siedem czasów ma być okresem 2520 lat.
Z Izraelem Bóg ustanowił prawdziwą religię, nakazując aby ludzie czcili Go i nie mieli żadnych innych bogów (2Moj. 20:1-3). Szatan, książę diabłów i władca pogańskich narodów, ustanowił wśród tych narodów fałszywą religię; tak więc pogan nauczano, aby czcili diabłów, symbolizowanych przez różne formy i obrazy. Jehowa wzniósł tarczę dla dzieci Izraela ustanawiając w swoim zakonie najsurowszą karę za czczenie i kłanianie się diabłom. Po wiele razy Izrael zwracał się do fałszywej religii, oddając cześć demońskim bogom, a za to ponosił karę – 3Moj. 26:1-16.
Wszyscy pilni badacze muszą zrozumieć, że okres czasów pogan miał być czasem wielkiej kary dla Izraela i że okres tego czasu musiał się zacząć jakąś szczególną karą, która by zaznaczyła początek czasów pogan, oraz która musiała ciągnąć się wyraźnie przez okres siedmiu czasów, czyli przez 2520 lat. Pytanie więc teraz jest, kiedy się zaczął ten okres czasów pogan i kiedy jest jego koniec? Fakty te nie dadzą się udowodnić przez świecką historię, ponieważ historię tę piszą i pisali ludzie działający jako agenci szatańskiego królestwa, a więc są świadkami nieodpowiednimi, gdyż szatan jest ojcem kłamstwa (Jana 8:44). Kto chce polegać na takim autorytecie, niech wierzy świeckiej historii, ale na pewno wszyscy chrześcijanie chcą trzymać się Biblii.
Wobec tego absolutnie bezpieczną regułą będzie takie postępowanie: Gdzie świadectwo Biblii jest wyraźne i jasne idźmy zawsze za nim. Gdzie świecka historia ma potwierdzenie w Biblii,