Powrót naszego Pana – str. 78
PUNKT III
NIEŚCISŁOŚĆ WYJAŚNIONA
Przeciwnicy wywodów chronologicznych starają się wykazać, że wyrok Boski przeciwko Izraelowi zaczął być wykonywany w trzecim roku królowania Joakima i przytaczają jako autorytet Daniela 1:1, który brzmi: „Roku trzeciego królowania Joakima, króla Judzkiego, przyciągnął Nabuchodonozor, król Babiloński, do Jeruzalemu i obległ je.” Staranne zbadanie tego tekstu od razu wykazuje, że jest tam niedokładność. W trzecim roku królowania Joakima, jak to już przekonaliśmy się poprzednio, Nabuchodonozor nie był jeszcze królem Babilonu. Został królem dopiero w rok później (Jer. 25:1); zaś wyraźne świadectwo Pisma Św. wskazuje tu, że pierwszy atak króla Nabuchodonozora na miasto Jeruzalem zaczął się w ósmym roku królowania Joakima. Wobec tego było niemożliwością z jego strony napadać w trzecim roku królowania Joakima.
Właściwe i rozsądne wyjaśnienie tego tekstu (Dan. 1:1 jest takie: Że „trzeci rok” oznacza tu trzeci rok poddaństwa Joakima Nabuchodonozorowi, czyli „trzeciego roku Joakima (jako króla zależnego, wasala)”. Pismo Św. wyraźnie podaje, że w ósmym roku królowania Joakima, jako króla, Nabuchodonozor przyciągnął przeciwko niemu i Joakim stał się jego sługą i płacił daninę Nabuchodonozorowi przez trzy lata, a potem zbuntował się przeciwko niemu (2Król. 24:1). Wobec tego dokładnie w trzy lata potem, czyli po zaczęciu się tego wasalstwa, tj. w roku 617 p.Chr., Nabuchodonozor obległ Jeruzalem i wziął Joakima do niewoli, a w tym samym czasie uprowadził ze sobą proroków Daniela, Ezechiela i innych, włączając Ananiasza, Misacha i Azajasza, których imiona król ten zmienił na Sadrach, Mesach i Abednego. Daniel napisał swoje proroctwo kiedy był w Babilonie; jest jasną rzeczą, że rachował on czas od daty rozpoczęcia się zależności Joakima jako króla. Widocznie więc argument