Cienie Przybytku – rozdział VIII – str. 113

INNE WAŻNE FIGURY

SŁUPY DZIEDZIŃCA – BIAŁE ZASŁONY – SREBRNE HACZYKI – SŁUPY U DRZWI ŚWIĄTNICY ŚWIĘTEJ I ŚWIĄTNICY NAJŚWIĘTSZEJ – ZŁOTY STÓŁ – ZŁOTY ŚWIECZNIK – POZAFIGURALNI KAPŁANI, KTÓRZY WIDZĄ GŁĘBOKIE RZECZY I LEWICI, KTÓRZY TEGO NIE WIDZĄ – ZŁOTY OŁTARZ – ARKA PRZYMIERZA W ŚWIĄTNICY NAJŚWIĘTSZEJ – JEJ ZAWARTOŚĆ I ZNACZENIE TEJ ZAWARTOŚCI – UBŁAGALNIA – DWA CHERUBINY – KAPŁAN BEZ ZMAZY – TAJEMNICA ZAKRYTA OD WIEKÓW

      W poprzednich rozważaniach rozmyślnie ominęliśmy objaśnienie pewnych interesujących szczegółów; teraz mogą być one lepiej zrozumiane przez tych, którzy dzięki wnikliwemu badaniu jasno rozumieją ogólny zarys Przybytku, jego służby i figuralnego znaczenia tych rzeczy.

      Słupy, które stały wokół dziedzińca i podtrzymywały białe zasłony, przedstawiały usprawiedliwionych wierzących – dziedziniec, jak już widzieliśmy, symbolizował stan usprawiedliwienia. Słupy były sporządzone z drewna, z nietrwałego materiału, co oznaczało, że członkowie przedstawionej przez nie klasy nie są w rzeczywistości doskonałymi jako istoty ludzkie; ludzką doskonałość symbolizowała bowiem miedź, więc słupy musiałyby być zrobione z miedzi albo pokryte miedzią, aby mogły wyobrażać rzeczywiście doskonałe istoty ludzkie. Chociaż były one sporządzone z drewna, to jednak osadzono je w miedzianych podstawkach, co świadczy, iż mimo rzeczywistej niedoskonałości stanowisko ich było

poprzednia stronanastępna strona