WIELKI DZIEŃ POJEDNANIA

3 Księga Mojżeszowa 16:3-33

PORZĄDEK OBRAZU I JEGO POZAFIGURALNE ZNACZENIE – CIELEC – KAPŁAN – WEJŚCIE DO WNĘTRZA PRZYBYTKU Z KRWIĄ – KADZIDŁO, WONNOŚĆ I ODÓR – WEJŚCIE DO ŚWIĄTNICY NAJŚWIĘTSZEJ – KOZIOŁ PAŃSKI – KOZIOŁ AZAZELA – BŁOGOSŁAWIENIE LUDU.

      Obraz Dnia Pojednania powinien być rozpatrywany oddzielnie a zarazem w powiązaniu z innymi obrazami Przybytku. W rzeczywistości są to oddzielne obrazy; każdy z nich dotyczy innego przedmiotu i zawiera inną naukę, a jednak wszystkie pozostają w zgodzie – jak części jednej galerii, będące harmonijnym dziełem jednego artysty. W każdym z nich powinniśmy szukać najpierw Głowy, a potem Ciała – Kościoła, czyli kapłanów.

      Aby zrozumieć znaczenie Dnia Pojednania i jego dzieła, musimy zdać sobie sprawę, że choć Pan Jezus jest osobiście Arcykapłanem dla podporządkowanego Mu kapłaństwa, Kościoła wieku Ewangelii, swojego Ciała, to jednocześnie w pełniejszym sensie jest On Głową, a my członkami Ciała Najwyższego Kapłana dla całego świata. Podobnie Aaron był zwierzchnikiem innych kapłanów, a w szerokim i właściwym sensie reprezentując kapłanów był postanowiony w służbie najwyższego kapłana „dla wszystkiego ludu Izraela”. Izrael wyobraża całą ludzkość, pragnącą oczyszczenia z grzechów i powrotu do łaski Bożej i do posłuszeństwa.

poprzednia strona – następna strona