Cienie Przybytku – rozdział IV – str. 75
Wielki Dzień Pojednania
Wielki Dzień Pojednania
Wielki Dzień Pojednania
Przywileje prawdziwego Przybytku należą tylko do tych, którzy są kapłanami – członkami Ciała Najwyższego Kapłana – czy to teraz, będąc w pierwszym z niebiańskich stanów (mając duchowy umysł jako Nowe Stworzenia w Jezusie Chrystusie), czy też w drugim, udoskonalonym stanie duchowym, w którym mamy nadzieję się znaleźć. Każdy z tych przypadków jest możliwy, ponieważ staliśmy się nowymi stworzeniami w Chrystusie i nie jesteśmy już ludźmi. „Lecz wy nie jesteście w ciele [ludzkim], ale w duchu [duchowe nowe stworzenia], gdyż Duch Boży mieszka w was” – Rzym. 8:9.
Werset 28: „A ten, co je [cielca i kozła stanowiące ofiarę za grzech] palić będzie, upierze szaty swoje, a omywszy ciało swoje wodą, potem wnijdzie do obozu”.
Wydaje się, że zawarta jest tutaj lekcja, iż ci, którzy byli głównymi narzędziami odrzucenia, lżenia i unicestwienia człowieczeństwa Jezusa (cielca) i człowieczeństwa Jego Maluczkiego Stadka (kozła), nie poniosą za to szczególnej kary, ponieważ uczynili to z niewiedzy – wypełniając jednocześnie Boski Plan. Mogą się oni obmyć, być czystymi i wejść do obozu – czyli do takiego samego stanu, w jakim znajduje się reszta świata, wszyscy, którzy dziedziczą grzech, którzy zostali wykupieni od upadku i śmierci Adama i którzy oczekują powrotu Najwyższego Kapłana i błogosławieństwa dla wszystkich.
Werset 26: „A ten, który zawiódł kozła do Azazela, upierze szaty swe; a omywszy ciało swoje wodą, potem wnijdzie do obozu”.
Tu widzimy tę samą lekcję w odniesieniu do tych, którzy będą narzędziami zadającymi cierpienia i powodującymi zatracenie ciała Wielkiego Ludu, wyobrażanego przez kozła Azazela. Będą oni musieli uzyskać od Pana specjalne