6 tom paruzyjny – wykład VI – str. 344
Porządek i karność Nowego Stworzenia
Na swój sposób udzieliła się więc dla ogólnej sprawy, bardzo podobnie do tego, jak czynił to sam Pan. On dał nie tylko środki materialne, lecz oddawał swe własne życie, każdego dnia, każdej godziny służąc innym, aż wreszcie na Kalwarii w najpełniejszym tego słowa znaczeniu dokończył tego dzieła.
Zastanowiło nas, dlaczego nasz Pan nie dał biednej wdowie w jakiś sposób do zrozumienia, że uczyniła ona więcej, niż było jej obowiązkiem, że posiadając tylko dwa pieniążki, powinna była oba, a przynajmniej jeden, zachować na swe własne potrzeby. Gdyby ktoś inny niż Pan czy jeden z apostołów, zauważywszy ten czyn, pochwalił go bez słowa przestrogi pod tym względem, czulibyśmy, że mamy prawo udzielić takiej przestrogi. Sądzimy jednak, że z reguły niewiele osób potrzebuje przestrogi, gdy chodzi o zadbanie o samego siebie. Bardzo mało jest takich, których trzeba ostrzegać, by nie oddawali wszystkich swoich środków utrzymania. Bywają czasem tacy, lecz jesteśmy pewni, że jak stało się z biedną wdową, tak byłoby i z tymi nielicznymi osobami – Pan wynagrodziłby im w jakiś sposób to, co uważalibyśmy za ich zbytnią szczodrobliwość. Pewni jesteśmy, że lepiej jest, aby ktoś błądził w swej zbyt wielkiej szczodrobliwości niż przeciwnie. „Niejeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa [jeżeli nie nastąpi to w sprawach materialnych, niezawodnie będzie tak w rzeczach duchowych], a drugi skąpi więcej, niż trzeba [ci, którzy zbyt dbają o siebie, są zbyt ostrożni, skąpi, zbyt zachowawczy], a wżdy ubożeje [niekiedy pod względem materialnym, lecz na pewno zawsze duchowo]” – Przyp. 11:24.
Ponieważ Pan nie ustanowił dla swego ludu żadnej reguły co do szczodrobliwości, lecz pozostawił tę sprawę w gestii tych, którzy wszystko Mu ofiarowali, najwyraźniej jest Jego zamiarem, by ich poświęcenie było mierzone na podstawie ich dalszego postępowania – ich ofiar, ich zaparcia samego siebie. Wobec tego, każdemu nasuwa się to słuszne pytanie: Ile swego czasu, wpływu i swych pieniędzy powinienem oddawać Panu? Odpowiadamy, że jeżeli pytanie to stawia ktoś, kto poświęcił się zupełnie i stał się Nowym Stworzeniem,