6 tom paruzyjny – wykład VII – str. 361
Prawo Nowego Stworzenia
„A będą błogosławione w tobie i w nasieniu twoim wszystkie narody ziemi”. Apostoł wyjaśnia, że wspomniane w obietnicy nasienie Abrahama to Chrystus – Chrystus Jezus, nasz Pan – oraz dodaje: „A jeśliście wy Chrystusowi [jeżeli staniecie się, każdy z osobna, członkami Ciała Chrystusowego], tedyście nasieniem Abrahamowym, a według obietnicy [przymierza] dziedzicami” – Gal. 3:16,29.
Teraz więc rozumiemy nasze położenie, gdyż znów Apostoł mówi: „My, tedy bracia! tak jako Izaak, jesteśmy dziatkami obietnicy” – w zupełnie innym sensie niż byli Żydzi pod Zakonem. Apostoł wyraźnie odróżnia Izrael duchowy od cielesnego, mówiąc, że potomkowie Jakuba według ciała nie są dziećmi Abrahama, o których mówi obietnica, ale dzieci wiary są uważane za Nasienie. Wyjaśnia on też, że Abraham przedstawiał niebiańskiego Ojca, a jego żona Sara wyobrażała to pierwotne przymierze, z którego kiedyś ma płynąć tak wiele błogosławieństw. Sara jednakże była przez pewien czas bezpłodna, niezdolna urodzić nasienie obietnicy. Podobnie Boskie przymierze pozostawało jałowe przez prawie dwa tysiące lat i zaczęło wydawać nasienie obietnicy dopiero w zmartwychwstaniu Chrystusa. Wtedy narodziła się Głowa Nasienia Abrahama, a ostatecznie do duchowego stanu zrodzone będzie („narodzone z martwych”) także całe Ciało Chrystusowe, pozaobrazowy Izaak. Gdy w ten sposób przyjdzie owo Nasienie, wypełni się obietnica, czyli przymierze – błogosławione będą wszystkie narody ziemi.
W okresie niepłodności owego pierwotnego przymierza dodane zostało inne przymierze, a mianowicie Przymierze Synajskie, Żydowskie albo Przymierze Zakonu. Narodziły się z niego dzieci – nasienie cielesne, nie według obietnicy, które nie nadawało się do wypełnienia pierwotnej obietnicy. Apostoł wskazuje, że Przymierze Zakonu wyobrażone było w niewolnicy Sary o imieniu Hagar, której syn Ismael przedstawiał Żydów pod Przymierzem Zakonu oraz że – jak Bóg zapowiedział – syn niewolnicy (Hagar) nie będzie współdziedziczył z synem wolnej (Sary), co w pozaobrazie oznaczało, że Żydzi pod Przymierzem Zakonu nie odziedziczą