6 tom paruzyjny – wykład VII – str. 364
Prawo Nowego Stworzenia
jakiemu prawu poddane jest Nowe Stworzenie. Apostoł odpowiada: „Boście nie pod zakonem, ale pod łaską” [Rzym. 6:14]. Czyżby? Czy to możliwe? Czy Nowe Stworzenia w Chrystusie Jezusie nie podlegają żadnemu kodeksowi przykazań? Czy nie obowiązuje ich dziesięć przykazań Dekalogu? W odpowiedzi stawiamy kolejne pytanie: Czy dziesięć przykazań dotyczyło Abrahama lub Izaaka? Jeżeli nie, jeśli nie otrzymali oni tych przykazań i dlatego nie podlegali Zakonowi, to nasza odpowiedź brzmi: Nowe Stworzenie również ich nie otrzymało, a wszyscy przychodzący do społeczności z Bogiem jako członkowie duchowej klasy, zwanej „ciałem Chrystusowym” albo „nowymi stworzeniami w Chrystusie Jezusie”, wolni są od potępienia i od Przymierza Zakonu.
Nowe Stworzenie znajduje się w szczególnym i odrębnym od innych położeniu wobec Boga i Jego prawa. Ma ono nową, uznaną przez Boga pozycję – dzięki wierze – stan usprawiedliwienia i przypisanej sprawiedliwości, co zauważyliśmy już wcześniej. Ta uznana sprawiedliwość, przypisana mu przez zasługę ofiary Chrystusa, przykrywa dawne niedoskonałości, a także pozostaje przy nim jako okrywająca i usprawiedliwiająca szata sprawiedliwości, bowiem przez jej zasługi zakryte są niezamierzone potknięcia i zmazy w słowie, myśli lub uczynku. Jako Nowe Stworzenia, wszyscy są obrazowo przyodziani białą szatą – sprawiedliwością świętych, przypisaną sprawiedliwością Odkupiciela, ich Głowy. Te Nowe Stworzenia są również przyjęte do stanu i społeczności członków Ciała Chrystusowego na podstawie swego wyznania miłości. Deklaracją swego poświęcenia oznajmiają, że tak bardzo oceniają Boskie miłosierdzie i łaskę, okazane w śmierci Jego Syna, i swoje w Nim usprawiedliwienie oraz tak bardzo miłują Dawcę wszelkich łask, że znajdują przyjemność w składaniu swych ciał ofiarą żywą, zgodnie z Boskim zaproszeniem.
Poświęcenie, czyli ofiarowanie ziemskich korzyści i nadziei, celów i ambicji, nie jest powodowane strachem albo samolubnym umiłowaniem nagrody, lecz czystą miłością, wdzięczną za Boską miłość,