WYKŁAD X

CHRZEST NOWEGO STWORZENIA

CHRZEST W DRUGIM STULECIU – RODZICE CHRZESTNI – CEREMONIA CHRZTU W KOŚ­CIELE RZYMSKIM – DLACZEGO WPROWADZONO CHRZEST NIEMOWLĄT – ŚWIADEC­TWO BIBLII ODNOŚNIE CHRZTU – POGLĄD „UCZNIÓW” – POGLĄD BAPTYSTÓW – WŁAŚCIWY POGLĄD – CHRZEST W ŚMIERĆ CHRYSTUSA – „PRZEZ JEDNEGO DUCHA MY WSZYSCY W JEDNO CIAŁO JESTEŚMY OCHRZCZENI” – CHRZEST OGNIA – SYMBOLICZNY CHRZEST Z WODY – CZY SYMBOLICZNY CHRZEST JEST KONIECZNY – WŁAŚCIWY SYMBOL – KTO MOŻE UDZIELAĆ CHRZTU – DOBÓR SŁÓW – POWTÓRZENIE SYMBOLU – „CI, KTÓRZY SIĘ CHRZCZĄ NAD UMARŁYMI”.

      Chrześcijanie jednomyślnie rozumieją, że Nowy Testament naucza o chrzcie, mają oni jednak ogromnie zróżnicowane i pomieszane poglądy co do sposobu jego przeprowadzania i znaczenia.

      Wielkie odstępstwo od wiary, o którym wspominali w Nowym Testamencie apostołowie, nasiliło się z początkiem drugiego wieku do tego stopnia, że już wtedy zapanowały w nominalnym kościele przesądne wyobrażenia na temat chrztu. Chrzest wodny miał nie tylko umożliwić człowiekowi społeczność z Bogiem poprzez zmazanie dawnych grzechów, lecz także zagwarantować mu, jako członkowi Kościoła Chrystusowego, pewne Boże błogosławieństwa i przywileje bez chrztu nieosiągalne. Dlatego w tych pierwszych dniach wierni zabiegali o chrzest dla siebie samych, jak również dla swoich dzieci. Ponieważ jednak niemowlęta nie mogły posiadać wiary ani przyjąć we własnym imieniu obietnic przymierza, wyznaczano dla nich poręczycieli, innych niż cieleśni rodzice – „rodziców duchowych”. Obiecywali oni uroczyście, że dzieci będą wierzyć w Pana i naśladować Go oraz zobowiązywali się dopilnować ich religijnego wychowania. Nazywano ich ojcami i matkami chrzestnymi.

      Zarówno nauczyciele, jak i nauczani szybko posunęli się ku formalizmowi, rozbudowując jednocześnie odnośne symbole i ich znaczenie.

poprzednia strona – następna strona