6 tom paruzyjny – wykład X – str. 427
Chrzest Nowego Stworzenia
i postanowienia naszego Stwórcy oraz zignorowano świadectwo Jego Słowa, a prawdziwe chrześcijaństwo, „pszenica”, doznało krzywdy na skutek tego obfitego posiewu „kąkolu” przez Przeciwnika.
CHRZEST NIEMOWLĄT PRZEZ NIEKTÓRYCH ODRZUCONY
Ci, którzy rozumieją, że chrzest zalecany jest wierzącym i że nikt nie jest w stanie wierzyć za kogoś innego, odrzucają chrzest niemowląt jako niebiblijny. Jednocześnie utrzymują oni zwykle, że chrztem nakazanym przez Pana i apostołów jest wyłącznie chrzest w wodzie. Zwraca to uwagę na fakt, iż greckie słowo baptidzo, z którego tłumaczy się „chrzest”, oznacza zanurzenie, pogrążenie, całkowite zamoczenie lub przykrycie wodą, podczas gdy dla wyrażenia spryskiwania, polewania czy pokrapiania używa się w języku greckim zupełnie innych słów. Podzielający te przekonania praktykują z reguły jedno zanurzenie do tyłu, w imię Ojca i Syna, i ducha świętego. Niektórzy zanurzają chrzczonych twarzą do przodu, trzykrotnie, raz w imię Ojca, raz w imię Syna i raz w imię ducha świętego. Wyjaśniają tę ostatnią formę tym, że nawiązuje ona do pochylenia głowy przez Jezusa, gdy umierał i dlatego Jego naśladowcy powinni być zanurzani na podobieństwo Jego śmierci, twarzą do przodu. Nie wydaje się, aby opisani tu chrześcijanie zauważali, że Chrystus nie był pochowany twarzą w dół oraz że Ojciec i duch święty ani nie umarli, ani nie byli pochowani i dlatego taka symbolika jest całkiem niespójna. Natomiast słowa „w imię Ojca i Syna, i ducha świętego” oznaczają „z upoważnienia” Ojca, Syna i ducha świętego, tzn., że Ojciec, Syn i duch święty współdziałają, zalecając chrzest dla wierzących.
Wśród tych, którzy dokonują jednego zanurzenia plecami do tyłu, wyróżnić można dwa główne odłamy: baptystów i „uczniów”. Ich poglądy na znaczenie i skutek chrztu są jednak zupełnie różne. Przekonania „uczniów”, nazywających siebie „chrześcijanami”,