6 tom paruzyjny – wykład X – str. 443
Chrzest Nowego Stworzenia
– dowód na to, że Bóg nie czyni różnicy między Żydami a poganami ani nikogo nie dyskryminuje. Zanurzenie w Dniu Pięćdziesiątnicy dokonało się, gdy górny pokój został napełniony duchem świętym, tak że 120 obecnych tam braci „wszyscy w jednym duchu zostali ochrzczeni [zanurzeni]”. Apostołom dany został ponadto znak szczególnej łaski Bożej w postaci rozdzielonych języków ognia nad ich głowami.
To pomazanie duchem świętym odpowiadało namaszczaniu najwyższych kapłanów i królów Izraela świętym olejkiem namaszczenia. Olejek wylewany był na głowę i spływał po całym ciele. Wylanie na głowę wyobrażało udzielenie ducha świętego naszemu Panu w chwili Jego poświęcenia w wieku trzydziestu lat, kiedy to Ojciec dał Mu ducha „nie pod miarą” (Jan 3:34). Gdy nastał Dzień Pięćdziesiątnicy, a Pan, nasza uwielbiona Głowa, ukazał się w obecności Ojca i dokonał przebłagania za grzechy swego ludu, upoważniony został do „wylania tego” świętego ducha Pięćdziesiątnicy zanurzającego Jego Kościół, co oznaczało przyjęcie go przez Pana i przez Ojca jako członków Kościoła [ekklesia], Jego Ciała, członków Nowego Stworzenia. Jego Kościół, Jego Ciało rozwija się od tego czasu, a duch święty spoczywa nad nim i w nim. Każdy nowy członek jest dołączany do Kościoła, Jego Ciała, stając się uczestnikiem jednego chrztu z ducha, który stosuje się do Ciała, Kościoła, i je przenika.
Rozważany werset łączy ten chrzest z ducha Dnia Pięćdziesiątnicy z naszym osobistym chrztem w śmierć i ukazuje ich wzajemny stosunek. Jako ludzie usprawiedliwieni, ochrzczeni jesteśmy w śmierć; natomiast jako członkowie Nowego Stworzenia jesteśmy pomazani duchem świętym i stajemy się członkami Ciała Chrystusowego, Ekklesia. Jak już zauważyliśmy, aby nasza ofiara mogła być przyjęta, a my uznani za „umarłych z nim”, z naszym Panem i Głową, musimy wpierw, przez wiarę w Odkupiciela, zostać usprawiedliwieni z grzechu Adama i ze śmierci. Ponadto musimy poświęcić, ofiarować, nasze usprawiedliwione „ja” i stać się członkami Nowego Stworzenia, by mógł się rozpocząć proces umierania, który przy łasce Pańskiej dopełni naszego chrztu w śmierć na podobieństwo