6 tom paruzyjny – wykład XI – str. 477
Pascha Nowego Stworzenia
(2) Modlitwa o błogosławieństwo Boże na to zebranie, a szczególnie dla uczestników Pamiątki, zawierająca wzmiankę o współczłonkach tego samego Ciała, znanych i nieznanych na całym świecie, a zwłaszcza o tych, którzy obchodzą Pamiątkę w jej rocznicę.
(3) Starszy, który przewodniczy, może odczytać odpowiednie wersety Pisma Świętego o pierwotnym ustanowieniu Pamiątki.
(4) Ten lub inny starszy może następnie objaśnić rzeczy zawarte w obrazie i pozaobrazie, wygłaszając wykład na ten temat lub – równie dobrze, jeśli woli – odczytując objaśnienie tych spraw, na przykład powyższe rozważania.
(5) Brat przewodniczący, zwracając uwagę na fakt, że nasz Pan pobłogosławił chleb, zanim go złamał, może następnie powołać jakiegoś dostatecznie zaznajomionego z przedmiotem brata, aby poprosił w modlitwie o błogosławieństwo na chleb, lub – gdyby nie było takiego brata – może się sam pomodlić; powinien on poprosić o błogosławieństwo Boże na chleb i dla tych, którzy go będą spożywać, żeby ich umysł został szeroko otwarty na właściwe zrozumienie jego głębokiego znaczenia, żeby wszyscy uczestnicy mieli błogosławioną społeczność z Panem w spożywaniu symbolu Jego ciała i mogli odnowić swoje własne poświęcenie, by być łamanymi razem z Nim.
(6) Następnie można złamać jeden z kawałków przaśnego chleba, przypominając przy tym słowa naszego Pana: „Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje za was wydane” [1 Kor. 11:24 NB]. Taca może być podawana przez jednego z braci lub przez samego przewodniczącego; jeśli zgromadzenie jest duże, wtedy większa ilość tac z chlebem może być równocześnie podawana przez dwóch, czterech, sześciu albo przez odpowiednią liczbę poświęconych braci.
(7) Podczas podawania emblematów powinna panować cisza, choć jakieś krótkie i zwięzłe uwagi mówiące o znaczeniu chleba i o tym, jak my spożywamy ciało Pańskie, nie wydają się niewłaściwe; zasadniczo jednak byłoby lepiej, żeby sprawa ta została wyłożona przez przewodniczącego lub innego mówcę w wykładzie przed podaniem chleba i wina w ramach ogólnego objaśniania znaczenia uroczystości; uniknęłoby się wtedy zakłócania społeczności uczestników.