6 tom paruzyjny – wykład XI – str. 481
Pascha Nowego Stworzenia
Nie naszą rzeczą jest orzekać, który sposób obliczania czasu jest lepszy, ale pierwszeństwo przyznajemy temu sposobowi, który stosował Pan i apostołowie; nie dlatego, żebyśmy się niewolniczo tego trzymali, obawiając się, że popełnilibyśmy przestępstwo, gdybyśmy się pomylili w rachubie i obchodzili tę uroczystość w niewłaściwym czasie, niemniej jednak mamy satysfakcję, że staraliśmy się jak najściślej iść za Boskim postanowieniem, a więc za wzorem. Może ktoś powiedziałby, że byłoby jeszcze lepiej ustalić jakąś stałą datę według współczesnego kalendarza, np. 15 albo 1 kwietnia albo jeszcze jakąś inną datę, a wtedy wszystkie obliczenia stałyby się niepotrzebne. Odpowiadamy na to, że Pan miał widocznie powody do takiego, a nie innego ułożenia kalendarza żydowskiego i my wolimy w tej sprawie trzymać się Jego postanowień.
W szczególności zauważamy, że tak jak słońce jest symbolem duchowego Królestwa Bożego, tak księżyc jest symbolem Przymierza Zakonu i ludu, który znajdował się pod tym przymierzem. W ten sposób zaistniała szczególna okoliczność, mianowicie taka zgodność czasu, że nasz Pan został ukrzyżowany dokładnie w czasie pełni księżyca, tak że jeśli chodzi o czas, to według z góry przez Boga podjętego postanowienia Żydzi nie mogli wcześniej Pana pojmać, choć tego bardzo pragnęli, „gdyż jeszcze nie nadeszła jego godzina” (Jan 7:30, 8:20 NB). Ukrzyżowanie Pana podczas pełni księżyca i fakt, że księżyca zaraz zaczęło ubywać, jest dla nas taką lekcją, że oto Izrael jako naród sprowadził na siebie na pewien czas okres Bożego odrzucenia, wyobrażonego przez ubywanie księżyca, które obrazowało jego narodowy upadek.
* * *
Załączamy tutaj kilka związanych z tematem wyjątków, które pochodzą z uznanego autorytetu [angielska Encyklopedia literatury biblijnej, teologicznej i kościelnej McClintocka i Stronga] i potwierdzają nasze dotychczasowe rozważania.
WYCIĄG Z ENCYKLOPEDII MCCLINTOCKA I STRONGA
„EASTER [wym. ister, Wielkanoc], czyli PASCHA – Easter to słowo pochodzenia anglosaskiego oznaczające boginię Anglosasów