6 tom paruzyjny – wykład XIV – str. 588
Różnorodne ziemskie obowiązki Nowego Stworzenia
kierować prawością i miłością oraz, na ile to możliwe – myśleć i wypowiadać się łaskawie o wszystkich. To jest właśnie <str. 588> duch święty, o którego nauczył nas się modlić nasz Odkupiciel. Powiedział On również, że Ojciec Niebieski udzieli nam go chętniej, niż cieleśni rodzice obdarowują dobrymi darami swoje dzieci. Szczera modlitwa o tego ducha świętości i miłości oznacza prawdziwe pragnienie i dążenie, by przez każdą myśl, każde słowo i każdy czyn miłość mogła szerzyć się wokół we wszystkich obszarach naszego istnienia. Tak czyniąc, będziemy dziećmi naszego Ojca, który jest w niebie, i zostaniemy uznani za godnych Jego miłości oraz wszystkich cennych rzeczy obiecanych tym, którzy Go miłują.
ZOBOWIĄZANIA MIĘDZYLUDZKIE
Dopóki Nowe Stworzenie przebywa w śmiertelnym ciele, dopóty ma wynikające stąd pewne społeczne kontakty z innymi ludźmi i oczywiście – społeczne obowiązki. Nowy umysł pragnie w sposób naturalny społeczności z innymi nowymi umysłami i proporcjonalnie do rozwoju w łaskach Prawdy oddala się coraz bardziej od ziemskich spraw, towarzystwa, celów, ambicji, literatury i rozmów. Wielu zadaje sobie pytanie, do jakiego stopnia Nowe Stworzenia, które uznają się za martwe dla ziemskich spraw i zainteresowań, mogą nadal utrzymywać kontakty ze swymi światowymi niepoświęconymi przyjaciółmi. Jest to jednak sprawa, która wymaga poważnego i przemyślanego podejścia każdej osoby. Nie ma dwóch identycznych sytuacji, nie da się więc udzielić uniwersalnej porady.
Apostoł radzi, byśmy nie przebywali w towarzystwie złoczyńców, tych, których praktyki uznajemy za nieczyste. Nasze obcowanie powinno być zgodne z nowym umysłem. Wyjdzie nam to na pewno na korzyść, ponieważ po pierwsze, przebywanie w społeczności braterskiej nie będzie pobudzać naszych upadłych upodobań i cielesnych,