6 tom paruzyjny – wykład XIII – str. 531
Rodzicielskie obowiązki Nowego Stworzenia
że rodzice zamierzali je skrzywdzić, lecz nie mogli tego zrobić ze względu na prawo. W ten sposób z takiego młodego umysłu usunięty zostaje pierwotny instynkt miłości. Dziecko przekonuje się o niesłowności rodziców, o tym, że często dają obietnice bez najmniejszego zamiaru ich spełnienia. W ten sposób uczy się kłamać, grozić, obiecywać i zwodzić innych co do swych prawdziwych intencji. Nie można się dziwić, że wyrasta na człowieka o trudnym charakterze. Należy się natomiast dziwić, że wobec albo złego, albo obojętnego, albo wręcz żadnego wychowania cywilizowany świat nie jest w jeszcze gorszym stanie.
DZIECI URODZONE W STANIE USPRAWIEDLIWIENIA
We wszystkich tych sprawach Nowe Stworzenia mają w kwestii wychowania dzieci stanowczą przewagę nad wszystkimi innymi ludźmi. Od samego początku ich dzieci są z reguły lepiej urodzone i już z chwilą narodzin lepiej „wyposażone”. Dary te, otrzymane jeszcze przed urodzeniem, powinny być rozwijane od najwcześniejszego dzieciństwa. Nawet kilkudniowy noworodek będzie na ogół nerwowy i niespokojny, jeśli taka jest jego matka, która wywiera na niego wpływ nie tylko poprzez pokarm, lecz także pozazmysłowo, przekazując swoją energię dziecku. Jakże uniwersalną korzyść ma zatem Nowe Stworzenie z tego powodu, że mieszka w nim duch Pański, wraz z właściwym mu pokojem, miłością i radością, i jaką łaskę ma niemowlę pod taką opieką! Z ludzkiego punktu widzenia, jego możliwości rozwinięcia szlachetnego charakteru są znacznie większe od możliwości innych ludzi. Natomiast z punktu widzenia Słowa Pańskiego, wielce korzystne jest to, że dzieci poświęconych Panu ludzi, tak jak oni sami, znajdują się pod nadzorem Boskiej opatrzności we wszystkich sprawach życia oraz to, że dzieci osób wierzących są także objęte obietnicą: „wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu” [Rzym. 8:28].