6 tom paruzyjny – wykład XIII – str. 554
Rodzicielskie obowiązki Nowego Stworzenia
mogą nam dopomóc, jeśli tylko skupimy swą wolę mocniej po stronie dobra. Uczymy się ostrożności w sprawach, w których – co wiemy z doświadczenia – jesteśmy słabi. Pochylmy się i poprośmy Pana o błogosławieństwo, żeby ta porażka stała się dla nas cenną lekcją, i o pomoc w zapisaniu jej w sercu tak, aby twoje zachowanie było Mu bardziej przyjemne następnym razem, kiedy napotkasz pokusę”.
Wszystkie sugestie powinny uwzględniać Pana, ponieważ „początkiem mądrości jest bojaźń [cześć] Pańska”. Wersety Pisma Świętego, umieszczone w każdym pokoju, powinny przypominać rodzicom, dzieciom i gościom o tym, że wola Pańska jest jedynym uznawanym wyznacznikiem, że Pan wie o wszystkim, co robimy, i że Bóg „jest za nami”, swymi nowo spłodzonymi dziećmi, oraz za wszystkimi, którzy dążą do sprawiedliwości i pokory.
NASZE DZIECI W CZASIE UCISKU
Żyjące obecnie Nowe Stworzenia, które uznają fakt, że znajdujemy się w czasie „żniwa”, oddzielania „pszenicy” i gromadzenia jej w „gumnie”, i że niedługo wielki ucisk ogarnie cały świat, a zwłaszcza nominalne chrześcijaństwo, szczególnie troszczą się o swoje dzieci i pragną zabezpieczyć je jak najmądrzej na ów czas ucisku. Wiedząc, że Pismo Święte zapowiada, iż ucisk obejmie wszystkie klasy społeczne i wszelkie współczesne instytucje finansowe, społeczne, religijne i polityczne, nie należy oczekiwać, że ominie on cudownie dzieci Nowych Stworzeń. Nowe Stworzenia nie powinny się też spodziewać, że znajdą na ziemi miejsce ucieczki. Kiedy nadejdzie czas, że ludzie wyrzucać będą na ulice złoto i srebro, a te nie będą ich w stanie wybawić (Ezech. 7:19; Sof. 1:18), złoto i srebro, banknoty i obligacje będą najwidoczniej przedstawiały niewielką wartość i nie zapewnią ochrony, wygód ani luksusów. Gdy pomyślimy o miejscach oddalonych, o wsi, gdzie można by się spodziewać,