6 tom paruzyjny – wykład XIII – str. 556
Rodzicielskie obowiązki Nowego Stworzenia
Jak więc Nowe Stworzenia mogą najlepiej zadbać o swoje dzieci? Odpowiednio je wychowując. Jak już powiedzieliśmy, składa się na to rozsądne wykształcenie ogólne oraz szczegółowe ćwiczenie i pouczanie w sprawach Bożych – w kwestii poważania dla Boga i Jego Słowa, wiary w Jego obietnice oraz rozwijania cech charakteru przedstawionych przez Pismo Święte jako wola Boża i zgodnych ze Złotą Regułą. Takie dzieci, nawet pozbawione zupełnie majątku, są bogate, ponieważ w sercu, w umyśle i w ukształtowanym charakterze posiadają bogactwa, których ani mól, ani rdza, ani anarchia, ani żadna inna rzecz na świecie nie zniszczy. Będą bogate w Bogu, według słów Apostoła, który oświadcza: „Jestci wielki zysk [wielkie bogactwo] pobożność z przestawaniem na swym” [1 Tym. 6:6]. Zabiegając szczerze o to, by przy łasce Bożej odpowiednio wyposażyć dzieci i przygotować je na każdą nagłą sytuację, zarówno na dzień dzisiejszy, jak i na przyszłość, Nowe Stworzenia mogą być praktycznie wolne od troski o sprawy doczesne. Pamiętajmy, że ten sam Pan, który zapewnił dotąd wszystko, czego potrzebowaliśmy, jest chętny i zdolny do dalszej opieki i kierownictwa dostosowanego do poszczególnych sytuacji i warunków, zarówno przyszłych, jak i obecnych, względem tych, którzy Go miłują i ufają Mu.
WŁAŚCIWE ROZRYWKI
Wesołość i poczucie humoru leżą naturalnie w ludzkiej naturze, lecz zbyt często są one za bardzo rozwinięte, nieproporcjonalnie do cech poważniejszych i bardziej przydatnych. Niemowlęta są rozpieszczane przez utrzymywanie ich w stanie ciągłego rozbawienia, a kiedy ich humor jest czymś zepsuty, płaczą wtedy dla zapewnienia sobie rozrywki. Pragnienie rozrywki często utrzymuje się przez całe dzieciństwo, kiedy dziecko powinno zajmować się już poznawaniem różnych zagadnień życia, zadawać pytania rodzicom lub szukać wiedzy w książkach. Pielęgnowanie tego pragnienia rozrywki urasta z czasem do rozmiłowania się w teatrze i bezsensownym błazeństwie.