6 tom paruzyjny – wykład XII – str. 516
Małżeńskie i inne przywileje i zobowiązania Nowego Stworzenia
Ponadto, jak zostało to już wykazane, powinni oni pamiętać o zachowaniu odpowiednich relacji między płciami. Kobieta powinna zwrócić uwagę na to, by poślubić tylko takiego mężczyznę „w Panu”, którego będzie mogła szanować pod względem moralnym, intelektualnym i duchowym oraz „poważać” [Efez. 5:33 NB] jako głowę rodziny. Mężczyzna powinien w miarę możliwości zadbać o to, aby jego wybranka „w Panu”, na ile umie on to ocenić, była dla niego prawdziwym wsparciem, aby była świętobliwie usposobiona, kochająca, łagodna, gotowa do niesienia pomocy. Nie może ona przewyższać męża, by nie czuł się on zobowiązany poważać ją i szanować jako rzeczywistą głowę rodziny. Nowe Stworzenie, napełnione duchem zdrowego zmysłu, powinno przestrzegać tych zasad doboru współmałżonka, nawet jeśli są one lekceważone przez świat, który nie jest prowadzony zmysłem Pańskim, lecz idzie własną drogą, kierując się własnymi kaprysami i zachciankami lub też skłonnością do oszukiwania się. Jeśli pojawią się wątpliwości, lepiej sprawę odłożyć i poczekać na ich rozstrzygnięcie.
Ktoś mógłby powiedzieć, że gdyby zawsze tak drobiazgowo rozpatrywano kwestię małżeństwa, pobierano by się znacznie rzadziej. Odpowiadamy, że tak rzeczywiście mogłoby być, gdyż wiele osób żyjących w małżeństwach, zwłaszcza tych, które jako Nowe Stworzenia dzięki łasce Bożej lepiej zrozumiały swój związek z Panem oraz poznały Jego zalecenia co do rozwoju duchowego w odniesieniu do spraw cielesnych, nie wstąpiłoby ponownie w taki sam związek małżeński – są teraz mądrzejsi. Świat, korzystając z możliwości otrzymywania w ziemskich sądach rozwodów i z prawa zawierania ponownych małżeństw, przykłada mniej wagi do wyboru odpowiedniego współmałżonka. Nowe Stworzenia powinny jednak pamiętać, że umowa małżeńska, podobnie jak umowa między Panem a Kościołem, jest wieczna. Nie może ona zostać unieważniona przez żaden ziemski sąd, w takim sensie, by pozwalało to na powtórny związek, z jednym wyjątkiem, określonym w Mat. 19:9. Dla ludu Pańskiego, „w Panu”, małżeństwo jest zatem poważnym zobowiązaniem,