6 tom paruzyjny – wykład XV – str. 618
Wrogowie i zasadzki Nowego Stworzenia
ze względu na ciemność niesprawiedliwości, ciemność błędu, przesądów, ciemność bezwzględnego i strasznego prześladowania tych, którzy pragnęli wielbić Boga zgodnie ze swym sumieniem. Prześladowanie to było tym bardziej zaciekłe, im prawdziwsze osiągnęli światło i im wierniej ukazywali je przed ludźmi. Zasięg wpływów tej wielkiej instytucji papieskiej i jej metody działania były do tego stopnia diabelskie i tak dalece odzwierciedlały przebiegłość, ambicję i spryt Szatana, że symbolicznie ukazane są przez Pana tak, jakby to był Szatan we własnej osobie. Mieniąc się przedstawicielem Boga*, papiestwo było w pełnym tego słowa znaczeniu przedstawicielem Szatana.
We wszystkich proroctwach odnajdujemy to właśnie powiązanie Szatana z jego głównym przedstawicielem wśród oświeconych ludzi oraz potępienie tego związku. I tak na przykład, po opisaniu złamania potęgi Babilonu – opis ten można zastosować po części do Babilonu literalnego i niewoli cielesnego Izraela, lecz bardziej celowo do niewoli duchowego Izraela w Babilonie mistycznym – prorok podaje opis, który w pierwszym rzędzie pasuje do samego Szatana, w sensie drugorzędnym stosuje się do powstania i upadku literalnego Babilonu, lecz w znaczeniu głębszym – do powstania i upadku Babilonu mistycznego:
„Jakoż to, żeś spadł z nieba, o jutrzenko! która wschodzisz rano? powalonyś aż na ziemię, któryś wątlił narody! Wszakeś ty mawiał w sercu swym: Wstąpię na niebo, nad gwiazdy Boże wywyższę stolicę moją, a usiądę na górze zgromadzenia [królestwa ludu Bożego], na stronach północnych [Plejady od dawna uważane były za centrum wszechświata i tron Boga]. Wstąpię na wysokość obłoków, będę równy Najwyższemu. Wszakże strącon jesteś aż do piekła [sheol, unicestwienie], w głębokość dołu. Którzy cię ujrzą, za tobą się oglądać i przypatrywać ci się będą, mówiąc: Onże to mąż, który trwożył ziemię? który trząsał królestwami? Który obrócił okrąg świata w pustynię, a miasta jego poburzył, a więźniom swoim nie otwarzał ciemnicy?” – Izaj. 14:12‑17.
____________________
* por. Tom II, Wykład IX