6 tom paruzyjny – wykład XV – str. 634
Wrogowie i zasadzki Nowego Stworzenia
Można by wymienić obżarstwo (Filip. 3:19) i brak samokontroli jako przykłady złych zachowań powodujących cierpienie, którego nie można uznać za cierpienie dla sprawiedliwości. Niech nikogo nie cieszy takie cierpienie. Niech raczej żałuje, modli się i pości – ćwiczy samokontrolę. Lecz kiedy w dobrej wierze Nowe Stworzenie widzi, że Opatrzność otwiera przed nim pewną możliwość, którą wykorzystuje gorliwie i z samopoświęceniem, a ona prowadzi do fizycznych dolegliwości, które świat może uznać za dowód braku rozsądku – niech się nie wstydzi, lecz wielbi Boga za takie utrapienia, ciesząc się, że został uznany „godnym cierpieć” dla Chrystusa.
Jeżeli niedomagania mają jakąkolwiek niegrzeszną i niesamolubną przyczynę, mogą być przyjęte z cierpliwością i dziękczynieniem jako lekcja współczucia dla wzdychającego stworzenia oraz nadziei i ufności pokładanej w obietnicy zniesienia przekleństwa o poranku Wieku Tysiąclecia. Wdzięczność serca z pewnością wywiera dobry wpływ na każdą funkcję życia. Nie mogłaby jednak (bez cudownej interwencji) naprawić czy odnowić naszych śmiertelnych ciał. Bóg nie oferuje takich cudów, gdyż byłyby one szkodliwe, powodując nasze chodzenie według widzenia, a nie według wiary, oraz przyciągałyby do Kościoła klasę, której Bóg teraz nie szuka. Jak zauważyliśmy, Bóg usprawiedliwia nas natomiast z wiary – uznaje nas za zupełnych, mimo iż faktycznie zostawia nas tak niedoskonałymi jak wcześniej. Posiadanie duchowych łask w sercu nie czyni nas niewrażliwymi na wpływ zimna czy ciepła, głodu czy pragnienia, choć daje nam cierpliwość, by znosić je, gdy to konieczne, z wiarą w opiekę Niebiańskiego Ojca i Jego obietnicę, że wszystkie rzeczy przyniosą nam ostatecznie dobro, jeśli przyjmiemy je z należytą cierpliwością i wiarą.
Czy znaczy to, że gdy świat szuka korzeni, ziół i balsamów na swe choroby, Nowe Stworzenie nie powinno ich szukać ani używać, znosząc ból, by okazać swą wiarę? Bynajmniej. Miejmy na uwadze i dobrze zapamiętajmy, że Bóg traktuje swych wiernych