6 tom paruzyjny – wykład XV – str. 645

Wrogowie i zasadzki Nowego Stworzenia

konkretne informacje, że pożyteczne było, aby w celu stania się wielkim Arcykapłanem dla ludzkości został dotknięty odczuciem naszych niedoskonałości. Tak musi być w odniesieniu do każdego członka Ciała tego wielkiego Kapłana, włączając w to Głowę, naszego Pana. W całym Ciele Chrystusowym na pewno nie znajdzie się ani jeden niewspółczujący członek. Wszyscy zostaną dotknięci doświadczeniami i będą doskonale wiedzieć, jak współczuć biednemu światu, kiedy nadejdzie czas jego naprawienia przez sądy, przez okazywanie posłuszeństwa w próbach, sprawdzianach i korygujących działaniach przyszłego wieku. Nasz Pan, który był doskonały w ciele i który w związku z tym nie mógł być tak dotknięty, gdyby nie zużywał swej żywotnej siły na uzdrawianie chorych – doświadczył w miejsce siły żywotnej poczucia słabości i cierpień tych, którym przynosił ulgę, jak jest powiedziane: „On niemocy nasze na się wziął, a choroby nasze nosił” – Mat. 8:17. Ci, którzy są powołani do członkostwa w Ciele Chrystusowym, mają zazwyczaj niewiele żywotnych sił do oddania w cudowny sposób; lecz mając udział w powszechnych doświadczeniach świata, doznając wielu z nich na własnych niedoskonałych, ludzkich organizmach, są także dotykani poczuciem słabości rodzaju ludzkiego, co umożliwia im pełne współczucie w powszechnym utrapieniu.

      Widać więc, iż nie popieramy propagowanej często myśli, że członkowie Ciała Chrystusowego powinni oczekiwać, iż zostaną zwolnieni z fizycznych, społecznych i finansowych prób i trudności świata. Tak było w przypadku cielesnego Izraela. Nagrodą za jego wierność Panu i Zakonowi miała być wolność od cierpień, prób itd. Ale z Nowym Stworzeniem sprawa ma się dokładnie na odwrót, ponieważ nie jest ono Izraelem według ciała, ale według ducha – jest duchowym nasieniem Abrahama. Błogosławieństwa Izraela stanowią obraz duchowych błogosławieństw dla Nowych Stworzeń. Wszystkie rzeczy współdziałają dla ich dobra duchowego. Zagwarantowane jest im Boże błogosławieństwo, jeżeli tylko żyją w wierze i posłuszeństwie Chrystusowi, tak że nic złego nie może zbliżyć się do miejsca ich przebywania, gdzie chronieni są od wszystkiego,

poprzednia strona – następna strona