6 tom paruzyjny – wykład XVI – str. 669

Obecnie dziedzictwo Nowego Stworzenia

że miłe słowa powiedziane w ciemnej godzinie do cierpiącego Zbawiciela spotkają się ze specjalną i odpowiednią nagrodą, podobnie jak kubek wody czy inne drobne przysługi wyświadczone tym, których ów Król „nie wstydzi się (…) braćmi nazywać” (Mat. 10:42).

      Raj oznacza w Piśmie Świętym pierwotny stan ludzkiej szczęśliwości w harmonii ze Stwórcą, zanim przekleństwo i plaga grzechu weszły na świat. Zgodnie z obietnicą ten utracony przez ludzkość raj zostanie przywrócony. W mniej lub bardziej wyraźny sposób całe stworzenie czeka i ma nadzieję na Złoty Wiek, który się wtedy rozpocznie. Pismo Święte mówi, że stan raju został nabyty dla człowieka przez śmierć naszego Pana, Jezusa, a w związku z tym częścią Jego chwalebnego dzieła restytucji będzie przywrócenie raju, „tego, co było zginęło” – nabytej własności (Mat. 18:11; Efez. 1:14; Obj. 2:7).

      Czy jednak mamy prawo zmieniać pozycję przecinka? Oczywiście. Interpunkcja w Biblii nie jest natchniona. Pisarze Biblii w ogóle nie używali interpunkcji. Została ona wprowadzona około czterysta lat temu. Jest jedynie współczesnym udogodnieniem i powinna być wykorzystywana do uwypuklenia sensu w harmonii z innymi wersetami.

      Przykłady podobnego użycia słowa „dziś” są dość powszechne we współczesnej literaturze. Natomiast w Biblii zwracamy uwagę na następujące miejsca:

      „Ja to dziś tobie przykazuję” – 5 Moj. 15:15.

      „Kładę dziś przed tobą życie i dobro oraz śmierć i zło” – 5 Moj. 30:15 (NB).

      „Ja rozkazuję tobie dziś, abyś miłował Pana, Boga twego” – 5 Moj. 30:16.

      „Życzyłbym od Boga, aby i w mału, i w wielu, nie tylko ty, ale i wszyscy, którzy mię dziś słuchają, stali się takimi, jakim i ja jest, oprócz tych związek” – Dz.Ap. 26:29.

      Zaproponowana interpunkcja jest uzasadniona nie tylko ze względu na sens przytoczonego fragmentu, ale też jego zgodność z pozostałymi wersetami Pisma Świętego. Nie ma żadnego rozsądnego i ważnego powodu, który by nakazywał jej odrzucenie. Przypuszczenie, że nasz Pan poszedł do raju natychmiast, byłoby równoznaczne z oczekiwaniem rzeczy niemożliwej, ponieważ raj

poprzednia strona – następna strona