6 tom paruzyjny – wykład XVII – str. 709
Dziedzictwo Nowego Stworzenia przy zmartwychwstaniu
Podobnie będzie w przyszłym wieku. „Ziemia będzie napełniona znajomością Pańską.” „I nie będzie więcej uczył żaden bliźniego swego i żaden brata swego, mówiąc: Poznajcie Pana, bo mię oni wszyscy poznają, od najmniejszego z nich aż do największego z nich.” „Wszyscy w grobach usłyszą głos jego i wyjdą”, zostaną wzbudzeni i „usłyszą głos Syna Bożego, a którzy usłyszą [będą posłuszni], żyć będą”.
Podobnie jak w przypadku Kościoła Wieku Ewangelii słuchanie głosu Syna Bożego odbywa się stopniowo, przykazanie za przykazaniem, przepis za przepisem, tak będzie też ze światem w Wieku Tysiąclecia. Posłuszni będą stopniowo dochodzić do coraz jaśniejszego zrozumienia długości, szerokości, wysokości i głębokości Bożej miłości, sprawiedliwości i planów. Lecz ci, którzy będą posłuszni poleceniom wielkiego Nauczyciela, nie będą musieli cierpieć prześladowań i sprzeciwów jak ci, którzy starają się podążać za Jego Słowem w obecnym czasie, ponieważ Szatan będzie wtedy związany. Obowiązywać będą prawa Królestwa, według których ci, co będą żyć w zgodzie ze sprawiedliwością, otrzymają błogosławieństwo i zostaną podniesieni, a ci, którzy będą zwalczać Królestwo i w jakikolwiek sposób przeciwstawiać się jego panowaniu, zostaną po stosownym czasie próby uznani za takich, co pogardzają Bożą łaską, i wytępieni spośród ludu (Dz.Ap. 3:23; Izaj. 65:20).
Widzimy więc, że Pańskie słowa o powszechnym wzbudzeniu z martwych oznaczają wspaniałe błogosławieństwo, owoc dzieła odkupienia. Widzimy, że ci, którzy dobrze czynili, pójdą na „powstanie żywota„, tj. zmartwychwstaną w pełni życia, mogą oznaczać tylko klasy zwycięzców, tj. Kościół, świętych Starego Testamentu i Wielkie Grono. Tylko o nich można powiedzieć, że czynili dobrze, że spisali się w oczach Pana i zyskali Bożą akceptację. Nie powinniśmy rozumieć, że wyrażenie „czynić dobrze” oznacza postępować doskonale, całkowicie zgodnie z Boskim ideałem myśli, słowa i czynu, ponieważ Apostoł tłumaczy wyraźnie, że „nie ma sprawiedliwego ani jednego” we wszystkich szczegółach. Nasze największe zbliżenie do sprawiedliwości, które każdy z nas może osiągnąć, to czystość serca, sprawiedliwość intencji.