6 tom paruzyjny – wykład XVII – str. 720
Dziedzictwo Nowego Stworzenia przy zmartwychwstaniu
ale wszyscy uznajemy działającą w każdym człowieku ogólną zasadę, zgodnie z którą każde pogwałcenie własnej wiedzy i sumienia pozostawia skutki. Pogwałcenie prawdy, światła, zrozumienia i własnego sumienia powoduje proporcjonalne skrzywienie charakteru. Im dalej ono postępuje, tym trudniejszy będzie proces restytucji.
Mamy rozsądne podstawy, by sądzić, że Neron musiał w bardzo znacznym stopniu zaszkodzić własnemu charakterowi i sumieniu. Jeśli więc przebudziwszy się, powstanie takim, jakim umarł, tyle że z możliwością rozwoju, to łatwo będzie dostrzec, że każdy uczyniony w przeszłości krok w stronę upadku, każde pogwałcenie sumienia, każde świadome wykroczenie przeciwko sprawiedliwości powodowały okaleczenie jego charakteru, czego naprawienie – jeśli się w ogóle powiedzie – będzie go kosztowało wiele wysiłków, mających na celu przypomnienie sobie poczynionych kroków i odbudowanie tej części charakteru, którą tak bezmyślnie wyniszczył. Nie możemy twierdzić, że to i tylko to będzie karą za grzechy obecnego czasu, ale wydaje się rozsądne, iż tak właśnie powinno być. W każdym razie pozostawiamy tę sprawę, ufając, że postanowienia uwielbionego Kościoła zostaną poparte przez wszystkich, którzy mają ducha Pańskiego. Pan nie ma upodobania w oddawaniu złem za złe ani nie znajduje przyjemności w zadawaniu niepotrzebnego bólu nawet najbardziej niegodziwym ludziom. Nadal obowiązywać będzie raz uchwalona decyzja Sądu Najwyższego: „Zapłatą za grzech jest śmierć” – wtóra śmierć.
„TAKCI BĘDZIE I [GŁÓWNE] POWSTANIE [SZCZEGÓLNYCH] UMARŁYCH”
– 1 KOR. 15:42 –
Zmartwychwstanie Kościoła określone zostało jako „pierwsze zmartwychwstanie” nie ze względu na kolejność (choć w istocie nastąpi jako pierwsze), lecz dlatego, że będzie główne, najlepsze, najwyższe. Zauważyliśmy, że istnieją różne stopnie zmartwychwstania. Trzy z nich są zmartwychwstaniami do żywota, do doskonałości, choć na różnych poziomach istnienia. Kościół zajmuje pierwsze miejsce.