1 tom paruzyjny – wykład V – str. 81
„Tajemnica zakryta od wieków i od pokoleń, a teraz objawiona świętym Jego”
A z tym zgadzają się słowa proroków, jak napisano: potem [po wybraniu spośród pogan tego ludu] powrócę i odbuduję upadły przybytek Dawida [ziemskie panowanie], i odbuduję jego ruiny, i podźwignę go” – Dz.Ap. 15:14-16 NB.
Jakub zaczął dostrzegać w Boskiej opatrzności, w posłaniu Ewangelii przez Piotra do pierwszego nawróconego poganina, a przez Pawła do wszystkich pogan, że w obecnym wieku wierzący Żydzi i poganie mają być równo obdarzani łaską. Następnie zajrzał do proroctw i stwierdził, że tak właśnie jest napisane. Zrozumiał także na podstawie proroctw, iż po ukończeniu dzieła Wieku Ewangelii wypełnią się obietnice związane z Izraelem według ciała. Stopniowo tę wielką tajemnicę, tak długo ukrytą, zaczynali rozumieć święci, szczególni „przyjaciele” Boga.
Paweł oświadcza (Kol. 1:27), iż ową tajemnicą, która była ukryta od wieków i od pokoleń, obecnie ujawnioną Jego świętym, jest
„CHRYSTUS W WAS, NADZIEJA CHWAŁY”.
Oto owa wielka tajemnica Boga ukrywana przez wszystkie minione wieki i nadal ukryta przed wszystkimi z wyjątkiem szczególnej klasy – świętych, czyli poświęconych wierzących. Co jednak kryje się w wyrażeniu „Chrystus w was”? Dowiedzieliśmy się, że Jezus był pomazany duchem świętym (Dz.Ap. 10:38), przez co rozumiemy, iż jest Chrystusem – pomazańcem – gdyż słowo Chrystus znaczy Pomazaniec. Apostoł Jan mówi, że to pomazanie, które my (poświęceni wierzący) otrzymaliśmy, pozostaje w nas (1 Jana 2:27). A zatem święci tego Wieku Ewangelii są gronem pomazańców – pomazanymi na królów i kapłanów Bogu (2Kor. 1:21; 1Piotra 2:9) i wspólnie z Jezusem, ich wodzem oraz Panem, stanowią Pomazańca Jahwe – CHRYSTUSA.