1 tom paruzyjny – wykład XV – str. 307

WYKŁAD XV

DZIEŃ JAHWE

„DZIEŃ JAHWE”, „DZIEŃ POMSTY”, „DZIEŃ GNIEWU” – CZAS WIELKIEGO UCISKU – JEGO PRZYCZYNA – ŚWIADECTWO BIBLII O WIELKIM UCISKU – JEGO OGIEŃ I BURZA, PORUSZENIE I ROZTAPIANIE SĄ SYMBOLICZNE – ŚWIADECTWO DAWIDA – ŚWIADECTWO JANA OBJAWICIELA – OBECNA SYTUACJA I PERSPEKTYWA PRZYSZŁOŚCI WIDZIANE PRZEZ PRZECIWNE SOBIE PARTIE KAPITALISTÓW I ROBOTNIKÓW – LEKARSTWO, KTÓRE NIE ULECZY – PODNIESIENIE ZASŁONY I DOPUSZCZENIE ŚWIATŁA NASTĄPI DOKŁADNIE WE WŁAŚCIWYM CZASIE – DOWODY NA TO – WARUNKI ŚWIĘTYCH W CZASIE UCISKU I ICH WŁAŚCIWA POSTAWA WZGLĘDEM NIEGO

      „Dzień Jahwe”1 to nazwa okresu, w którym Królestwo Boże pod władzą Chrystusa, ma być stopniowo ustanawiane na ziemi w czasie przemijania królestw obecnego świata i ograniczania mocy i wpływu Szatana na ludzi. Dzień ten jest wszędzie opisywany jako dzień ciemności, dzień, w którym ludzkość znajduje się pod wpływem nasilonego ucisku, nieszczęść i zamieszania. Nic dziwnego, że rewolucja o takich rozmiarach, niosąca z sobą konieczność tak wielkich zmian, musi spowodować ucisk. W każdym wieku małe rewolucje powodowały ucisk, ale ta, o wiele znaczniejsza niż którakolwiek z poprzednich, ma być okresem takiego ucisku, jakiego nie było odkąd istnieją narody, i nigdy nie potem będzie – Dan. 12:1; Mat. 24:21, 22.

      Okres ten jest nazwany „Dniem Jahwe”, bowiem choć Chrystus z królewskim tytułem i mocą będzie obecny jako przedstawiciel Jahwe, kierując wszystkimi sprawami mającymi miejsce podczas dnia ucisku, to będzie On raczej spełniał funkcję generała Jahwe, poddającego sobie wszystkie rzeczy, niż Księcia Pokoju udzielającego wszystkim błogosławieństw. W międzyczasie, gdy upadać będą fałszywe i niedoskonałe poglądy i systemy,
____________________
1 Większość polskich tłumaczeń Biblii: „Dzień Pański”.

poprzednia stronanastępna strona