1 tom paruzyjny – wykład XII – str. 238
Objaśnienie wykresu przedstawiającego Plan Wieków
W ciągu Wieku Ewangelii rośnie zarówno dobre nasienie jak i jego kopia, kąkol. „Dobre nasienie to synowie Królestwa” – duchowe dzieci – klasy n i m. „Kąkol to synowie złego” – wszyscy więc z klasy q i wielu z klasy p, to „kąkol”, ponieważ jak czytamy, „nikt nie może służyć dwom panom” i „stajecie się sługami tego, komu jesteście posłuszni”. Ci z klasy p, którzy nie poświęcają w „rozumnej służbie” swych zdolności Panu, który ich kupił, bez wątpienia zużywają dużo swego czasu i zdolności na działanie wbrew Bogu i tym samym służą nieprzyjacielowi.
Zwróćmy uwagę na przedstawione na wykresie żniwo, czyli koniec Wieku Ewangelii. Zauważmy dwie części, na które jest ono podzielone – siedem lat i trzydzieści trzy lata. Jest to dokładna paralela Żniwa Wieku Żydowskiego.9 Tak to Żniwo, jak i Żniwo Wieku Żydowskiego, będzie najpierw czasem próby i przesiewania w Kościele, a potem czasem gniewu i wylania „siedmiu ostatnich plag” na świat i kościół nominalny. Kościół żydowski był „cieniem”, czyli wzorem na poziomie cielesnym tego wszystkiego, co miało spotkać Kościół Wieku Ewangelii na poziomie duchowym. Tym, co doświadczało cielesny Izrael podczas Żniwa jego wieku, była przedstawiona mu wówczas PRAWDA. Zatem Prawda właściwa dla tamtego czasu była sierpem, który oddzielał „prawdziwych Izraelitów” od nominalnego kościoła żydowskiego. Prawdziwa Pszenica stanowiła niewielki ułamek w stosunku do liczby wyznawców. Taka sama sytuacja powtarza się podczas Żniwa obecnego wieku. Żniwo Wieku Ewangelii, podobnie jak Wieku Żydowskiego, dokonuje się pod nadzorem głównego żniwiarza, naszego Pana Jezusa, który w tym czasie musi być obecny (Obj. 14:14). Pierwszym dziełem naszego Pana podczas Żniwa obecnego wieku będzie oddzielenie prawdziwych wyznawców od fałszywych. Kościół nominalny, z powodu panującej w nim mieszaniny, Pan nazywa „Babilonem” – zamieszaniem. Żniwo natomiast jest czasem
____________________
9 Por. Przyjdź Królestwo Twoje, tom trzeci tej samej serii Wykładów Pisma Świętego, Przedmowa Autora, str. I, par. 2. Autor wykazuje tam, że żniwo wieku Ewangelii trwa dłużej.